Driebergse tandarts met handen in het haar: 'Onze nood is hoog'

DRIEBERGEN Tandarts Onno Michielse zit met de handen in het haar. Samen met praktijkgenoot Jan Andries Schuller, drie mondhygiënisten en een assistente moet hij zich behelpen in een verouderd en veel te krap praktijkpand aan de Jagersdreef. Al drie jaar is hij op zoek naar een geschikt alternatief. Maar de gemeente werpt hindernissen op en wil nog steeds geen garanties geven. 

Michiel Schaaij

Een rondleiding door de praktijk van Schuller en Michielse maakt veel duidelijk. In de mini-wachtruimte zitten patiënten min of meer in de etalage. De kleine balie mist privacy, vooral in relatie tot de bescheiden behandelkamer die erachter ligt. De sterilisatieruimte zou volgens de huidige normen afgesloten moeten zijn, maar daar is in het oude woonhuis geen mogelijkheid meer voor. 

STEILE TRAP Om bij de behandelkamers op de bovenverdieping te komen, moeten patiënten een steile en tamelijk smalle trap op stommelen. Ook rond de twee tandartsstoelen op de eerste etage is ruimtelijkheid ver te zoeken. ,,Deze situatie is onhoudbaar", vindt Michielse. ,,We willen vooruit. We hebben de verantwoordelijkheid voor onze patiënten en die willen we goede mondzorg in een moderne praktijk kunnen bieden." 

GEEN MEDEWERKING Die geschikte praktijkruimte dacht Michielse gevonden te hebben in het voormalige Divardy-pand aan de Nijendal. Maar de gemeente wilde niet aan de verhuizing meewerken, omdat het gebouw op een bedrijventerrein ligt. Wethouder Rob Jorg (VVD) bood wel een andere mogelijkheid aan. Op de voormalige kerklocatie in de nieuwbouwwijk Groene Tuinen zou ruimte voor een tandartsenpraktijk gemaakt kunnen worden.

PROCEDURES Maar zeker is dat nog allerminst. Boze omwonenden hebben heel andere plannen voor het laatste braakliggende terrein in Groene Tuinen. Zelfs in het onwaarschijnlijke geval dat de buurtbewoners afzien van langdurige procedures, zou het nog minstens drie jaar duren, voordat het gemeentelijke plan is gerealiseerd. Zoveel tijd hebben de tandartsen en mondhygiënisten van de Jagersdreef eigenlijk niet.

DWARS LIGGEN ,,Onze nood is hoog", zegt Michielse. Recent meende hij eindelijk een oplossing gevonden te hebben in een voormalige praktijk voor orthopedie en fysiotherapie aan de Emmalaan. Het team was enthousiast en Michielse kocht het pand onder voorbehoud. Maar weer ging de gemeente dwars liggen. Waarna de tandarts niets anders restte, dan van definitieve koop af te zien. 

TEKORT De parkeerargumenten waarmee de gemeente zijn plan voor de Emmalaan naar de prullenbak verwees, vindt Michielse niet overtuigend. ,,Hier aan de Jagersdreef zijn veel minder parkeerplaatsen." Bovendien wijst hij op het landelijke tekort aan tandartsen, dat net buiten de randstad begint. ,,Bij collega's merk ik, dat de meeste gemeenten juist hun best doen om een fatsoenlijke tandartsenpraktijk mogelijk te maken. Het kan toch niet de bedoeling zijn om zo'n voorziening het dorp uit te jagen." 

VETO Hoe het verder moet met de tandheelkundige praktijk van Schuller en Michielse is onduidelijk. Michielse koestert een sprankje hoop, dat de gemeente alsnog welwillender naar zijn plan voor de Emmalaan wil kijken. Maar die kans is niet groot, zo realiseert hij zich. Andere panden die volgens het bestemmingsplan het etiket 'maatschappelijk' dragen, zijn er niet veel. En bij een geschikt woonhuis vreest hij weer tegen hetzelfde gemeentelijke veto aan te lopen.