De kop is eraf in Vancouver
18 februari 2010 om 00:00 NieuwsDe kop is eraf. Het Olympisch kunstrijden is zondag begonnen en daarmee mijn operationele taak als televisiecommentator. Het kunstrijden voor paren is altijd een spannend onderdeel van het programma. Het moeilijkste ook om te beoefenen. Pas na jarenlang trainen met een vaste partner ontstaat de harmonie die nodig is. Dat zie je vooral bij de Chinese paren met het echtpaar Xue Shen en Zhao Hongbo als ultiem exponent: achttien jaren lang trainen ze al samen. Hun volharding, talent en trainingsijver resulteren in een bewegingskunst van ongekende klasse.
Heerlijk die sfeer in het Pacific Colisseum waar naast het kunstrijden ook shorttrack wordt gereden. Tien dagen kunstrijden en vijf dagen shorttrack. Collega Herbert Dijkstra voorziet shorttrack van commentaar. Hij begon een dag eerder, op zaterdag. Ik zat naast hem, want shorttrack vindt ik geweldig om te beleven. Komt mijn Turkse collega bij me melden dat hij premier Balkenende op de tribune heeft gezien. En inderdaad, op nog geen 20 meter van me vandaan zie ik hem staan. Onmiddellijk loop ik naar hem toe, tik hem op de schouders en nodig hem uit om vanaf de commentaarpositie de shorttrackwedstrijden te volgen. Zonder te dralen volgt hij me naar Herbert Dijkstra, waar ik beide heren aan elkaar voorstel. Shorttrack is dan live op de Nedelandse televisie. Herbert staat op scherp. De premier geniet zichtbaar van het schouwspel en het commentaar. Ik onderhoud me intussen met het hoofd van de rijksvoorlichtingsdienst, Henk Boer. De premier moet diezelfde avond nog terug naar Nederland. Hij neemt alle tijd en blijft tot het einde van het programma. Na het hartelijke afscheid bedankt Herbert me voor de actie. Hij was die dag net aangekomen in Vancouver en moest gelijk aan de bak. ,,Ik zat fysiek in een dip. Toen jij Balkenende naast me liet plaatsnemen, schoot ik gelijk vol met adrenaline en bleef de hele avond scherp.” Had ik toch nog een bijdrage geleverd aan de kwaliteit van de Olympische uitzendingen.
De sfeer binnen de NOS delegatie is uitstekend. Of je nu technicus, presentator, verslaggever, cameraman, commentator of bureauredacteur bent, iedereen gaat functioneel en plezierig met elkaar om. De leiding doet er ook alles aan om je thuis te laten voelen in Vancouver. Dat begint al direct na de landing op het vliegveld, waar je wordt opgewacht en met auto’s naar het hotel gebracht. Op je kamer ligt dan een welkomspakketje: wat fruit, een drankje en een ansichtkaart met persoonlijk noot van de leidinggevenden. Ja, collegialiteit is een belangrijke peiler van NOS Sport. Zo nam Maarten Nooter, chef NOS Sport, dinsdagavond naast me plaats op de commentaarpositie om de ontknoping van het paarrijden mee te beleven. Sport als bindmiddel van een gemeenschap. Het GOUD van Sven maakt heel Nederland een oranjefamilie.
Evanals mijn dorpelingen uit Leersum heb ik die race ook vanaf het tvscherm moeten volgen. In tegenstelling tot vier jaar geleden in Turijn ligt de Oval op een uur reisafstand van mijn werkplek in het Pacific Colisseum. Woensdag (red. gisteren) is mijn eerste vrije dag om de schaatssfeer te proeven en het Holland Heineken te bezoeken. Die afstanden zijn een nadeel. Toch ben ik bevoorrecht, want hotel, het NOS kantoor en mijn werkplek liggen downtown, waar het uitstekend toeven is. De Canadezen zijn buitengewoon trots op de Spelen en hun land. Gastvrijheid en optimisme geven deze winterspelen een eigen kleur. Laten we van elke dag in Vancouver met volle teugen genieten.
