Ingezonden: Afscheidsbezoek aan kerkgemeenschappen in Semily

DRIEBERGEN - Leden van de oecumenische kerkencontactgroep zijn in het weekeinde van zondag 16 oktober weer naar Semily in Tsjechië afgereisd. Leden van deze contactgroep komen zowel uit de Rooms Katholieke kerk als uit de PKN in Driebergen. Het contact is in 2001 ontstaan. Het doel van dit bezoek was: de officiële contacten (uitgaande van de Raad van Kerken / Commissie Kerk en Samenleving) af te sluiten. Dit gebeurde onder andere omdat ook de officiële stedenband van Driebergen-Rijsenburg met Semily in Tsjechië in 2009 beëindigd is. Jos Bakker maakte een verslag van dit bezoek.

Leden van de contactgroep

Op zaterdag 15 oktober werden we hartelijk welkom geheten door de Pastor Lada Kocourkova en leden van de Hussietische gemeenschap in Semily. Zij ontvingen ons met koffie, thee, fris en een groot assortiment aan eigen gemaakte gebakjes en koekjes. Wij hebben met elkaar gepraat en gekeken naar foto's van ons elfjarig contact. Ook hebben we de presentaties (over Nederland en over de kerken) die we bij hen hebben gehouden weer opgehaald. Deze varieerden van de Nederlandse strijd tegen het water tot oude ambachten en folklore, maar ook hoe wij in de Driebergse kerkgemeenschappen omgaan met de financiering, het geloof en de vrijwilligers en hun werkzaamheden. Als blijvende herinnering aan onze contacten schonken we een fotoboek van de bezoeken.

Een volgend onderdeel werd verzorgd door Harm Jansen. Hij overhandigde de officiële afscheidsbrief die de Raad van Kerken / Commissie Kerk en Samenleving aan ons had mee gegeven. In zijn toelichting herinnerde hij aan de jumelage die er bestaan had tussen Semily en Driebergen, waar wij, als afvaardiging van de kerken, onderdeel van waren geweest. Tevens overhandigde hij een envelop met inhoud voor de kerkgemeenschap. Deze werd in dankbaarheid aanvaard.

We hebben nog gezellig nagepraat met diverse vaste bezoekers van onze contactbijeenkomsten. Zo kwam onder andere ter sprake dat voor de dienst op zondag , welke door drie leden van onze groep zou worden bezocht, geen organist aanwezig kon zijn. Dat horende, bood Harm Jansen spontaan aan de zang die zondag op het orgel te begeleiden. De volgende dag zijn Harm Jansen, Hans en Bertie den Hartog naar de dienst in de Hussietische kerk gegaan.

De drie andere leden van de groep, Elzo Lange, Jos en Gerda Bakker zijn naar de dienst in de Rooms Katholieke kerk gegaan, die bijna op het zelfde tijdstip werd gehouden. De Pastoor, Jaroslav Gajdosik, moest op het einde van de viering tot zijn spijt meedelen dat hij opgenomen moest worden in het ziekenhuis wegens rugklachten, en dat hij geen zicht had op het tijdstip van zijn genezing en terugkomst. Hij had echter voor vervanging gezorgd. Na de viering werden wij zoals gebruikelijk ontvangen in een zaal in de pastorie en begroet door een grote vertegenwoordiging van de katholieke gemeenschap. Daar voegden de drie andere leden van onze groep zich later bij. Ook bij de katholieke gemeenschap hebben we herinneringen met behulp van een diapresentatie opgehaald, het oecumenisch samengesteld fotoboek uitgedeeld. De envelop met inhoud werd ook hier in dank ontvangen. Speciaal voor hen vertelde Elzo Lange over de specifieke klederdracht in Staphorst, geïllustreerd met fotomapjes, en overhandigde daarbij als aandenken een in Staphorst handgemaakte boekenlegger. Deze viel vooral in de smaak bij de aanwezige dames.

Beide pastores met elkaar in gesprek

Later die zondag hebben we nagepraat met de beide pastores en hun vertalers. We hebben het gehad over de ontwikkelingen in onze en hun kerken, over onze en hun zorgen daarbij en op welke wijze wij en zij deze zorgen dragen of trachten op te lossen. De financiën zijn zorgen in alle gemeenschappen, de wijze van geloven en vieren is duidelijk nog onderscheidend: wij zijn in het westen daarin anders dan bij hen in Tsjechië, en oecumenisch zijn wij verder gevorderd. De pastores daar zijn echter overtuigd dat de veranderingen ook bij hen zullen komen, en zijn daarom blij dat wij over onze ervaringen met hen van gedachten konden wisselen. Wij hopen dat wij een bijdrage hebben kunnen leveren aan verdere voortgang van de oecumene in Semily.

Ook van hen namen we, net zoals we deden bij de beide gemeenschappen, afscheid onder het zingen van het lied 'Laudate omnes gentes, laudate dominum', op de melodie van Taizé. Het trof ons dat ook zij dit lied spontaan meezongen. Zo konden we werkelijk oecumenisch deze contacten afsluiten.