Ontmoetingen op de Prokkelmarkt

10 juni 2010 om 00:00 Nieuws

Heidi zit in dagverblijf ‘de Kapel’ in Driebergen. In 2009 stond zij op de eerste Prokkemarkt in Driebergen. ,,We verkochten van alles dat we zelf hadden gemaakt; zijden sjaals, mozaïek en nog veel meer. Ik vond het mozaïek het mooiste’’, vertelt ze vol trots. Budding vult aan: ,,Ja, en er was muziek en dans. Er stonden ook hele grote schilderdoeken en iedereen die langsliep mocht daar iets op schilderen. Het was echt een behoorlijk groot evenement. Er was een doorlopende aanloop van mensen.’’

DOORN - Een prokkel, wat houdt dat in? Een prokkel is een prikkelende ontmoeting tussen mensen met én zonder verstandelijke beperking. Op 12 juni is er van 11.00 tot 15.00 uur weer een zogenaamde Prokkel Marktplaats in Doorn. Hier laten cliënten van vier verschillende organisaties zien wie zij zijn en wat ze doen. Eén van die organisaties is Philadelphia. Heidi Duits vertelt samen met haar begeleiders, Rita Budding en Joop van Rossum, over Philadelphia en de Prokkels. door Emma-Jane Tolenaar

De Prokkels werden in 2007 opgericht door acht organisaties die actief zijn op het terrein van ondersteuning van mensen met een verstandelijke beperking. Het idee werd concreet uitgewerkt door negen Apeldoornse vrouwelijke zelfstandig ondernemers. Het doel: mensen met een verstandelijke beperking met de maatschappij te laten integreren. Budding: ,,Alles is heel strak en zakelijk geregeld. Zo wordt er bijvoorbeeld gevraagd hoeveel kramen we willen, dat geven wij door en op de dag zelf staan ze dan voor ons klaar. Op de markt maken ze dan ook nog even een rondje om te vragen of alles naar wens is en alle cliënten krijgen een special Prokkel t-shirt mee naar huis. Ik vind dat ze het écht goed doen.’’

De zelfgemaakte producten die op de markt worden verkocht, vormen een onderdeel van de dagbesteding bij Philadelphia. Zo worden er glasplaten beschilderd, papier geschept en tassen, theedoosjes en nog veel meer gemaakt. Van Rossum vertelt: ,,We proberen voor onze cliënten echt iets te vinden dat bij ze past. Ze gaan creatief bezig, maar gaan ook aan het werk. Zo is er een vrouw die heel graag naar school wilde, daar is ze een beetje te oud voor, maar dan proberen we de school naar haar te brengen. Nu kan ze aan de slag op de computer met een programmaatje waardoor zij met school bezig kan.’’

Heidi’s favoriete bezigheid is echter de kinderboerderij: ,,Er zijn geiten, kippen, cavia’s, konijnen, ezels, varkens en nog veel meer dieren. En als je tegen één van de varkens ‘zit’ zegt, dan gaat hij ook echt zitten!.’’ Het werken met dieren op de kinderboerderij en bij de zogenaamde zorgboeren op de echte boerderij is een geliefde bezigheid bij de cliënten. Budding: ,,Er gebeurt elke dag weer wat anders, dat houdt het verassend en spannend.’’

Bij de kinderboerderij staat ook een houten gebouwtje. ,,De kinderboerderij en de grond zijn van de gemeente, maar wij werken er nu al jaren. In eerste instantie besloten we er een caravan neer te zetten, maar die bleek al snel te klein, toen werd het een stacaravan, maar uiteindelijk werd het een houten gebouwtje. Hier gaan onze cliënten aan het werk’’, vertelt Van Rossum. Heidi: ,,Alleen soms krijgen we geen werk en soms echt heel veel.’’ Budding: ,,Dat klopt, het werk moet wel echt door onze cliënten te doen zijn. Natuurlijk helpen wij hen, maar zij doen het ‘echte werk’. Het zou leuk zijn als ze vaker van dit soort opdrachten krijgen, daardoor kunnen de cliënten zelf ook een zakcentje verdienen en ze leveren echt goed werk.’’

Dit is ook te zien aan de producten voor de Prokkelmarkt, zo mooi dat het haast een beetje zonde is om het te verkopen, maar daar heeft Heidi geen moeite mee: ,,Nee hoor, ik vind het niet erg en we mogen ook zelf dingen hebben. Kijk, ik heb een servethouder voor mijn moeder gemaakt en ik heb zelf ook een tafeltje met een mozaïek van konijnen gemaakt.’’

Heidi is al enthousiast voor de volgende Prokkelmarkt. Met de opbrengst van de producten wordt een leuk uitje georganiseerd. De groep is al uit eten geweest en ze hebben een bezoek gebracht aan Paleis Soestdijk en het Spoorwegmuseum. Heidi weet al een goede bestemming voor het volgende uitje: Walibi!

advertentie
advertentie