Fernands Hairstyling: al jaren een begrip in Doorn
20 mei 2010 om 00:00 NieuwsHet Oostplein in dé havenstad van Nederland is de plek waar Frans Vrauwdeunt begon met zijn kapperzaak, die nu in de Acacialaan in Doorn zit. Door het bombardement in 1940 werd de winkel van Frans gelijk gemaakt met de grond. ,,Het was net nadat mijn opa zijn 25 jarig bestaan vierde. Toen de bommen vielen stond de zaak vol met bloemstukken van klanten, die hem feliciteerde met zijn jubileum”, vertelt Fernand Vrauwdeunt, die nu de zaak runt.
De precieze reden waarom opa Frans in 1941 voor zijn nieuwe thuis Doorn koos weet Fernand niet exact. ,,Veel Rotterdammers gingen richting de Utrechtse Heuvelrug, mogelijk omdat hier veel pensions zaten.” De Doornse bevolking nam de Rotterdammer vrij snel op in haar midden. De oorlogsjaren zorgde daarbij nog eens voor extra saamhorigheid. Fernand zelf heeft zijn opa nooit aan het werk gezien, wel zijn vader Karel, die in 1970 de zaak overnam. Een jaar na de overname overleed Frans Vrauwdeunt. Daarmee werd ook de huur van de zaak aan de Amersfoorsteweg beëindigd. Karel kocht toen samen met zijn echtgenote het pand aan de Acacialaan, waar nog steeds iedere dag geknipt en gekapt wordt. Fernand is tot op de dag van vandaag blij met de keuze van de werk- en woonplek van zijn vader. ,,Het is een ruim pand met uitbreidingsmogelijkheden, en daarenboven een heerlijke stek om te wonen.”
Met zeventien jaar werd Fernand gelijk voor leeuwen gegooid. ,,Maar ook daarvoor was ik al vaak na schooltijd in de zaak te vinden. Ik zorgde voor de koffie of thee, de handdoeken en voor ik het wist was ik ineens de krullenjongen. De meiden in de zaak hebben me zeker ook overgehaald. Ik had de smaak snel te pakken. Vergelijk het met een soort virus dat nooit meer overgaat”, lacht Fernand.
Na het behalen van zijn schooldiploma draaide hij gelijk fulltime mee. ,,Daardoor was ik voor defensie ‘persoonlijk onmisbaar’ en hoefde niet in militaire dienst. Mijn jongste broer was daar minder gelukkig mee, want daardoor moest hij wel in het uniform.” In 1991 nam Fernand de zaak over. ,,Mijn vader liet me altijd mijn eigen gang gaan. Hij keek mee over mijn schouder, maar bemoeide zich niet met mijn beslissingen, hij zag dat het goed ging.” Veel familieleden werken en werkten in de loop der jaren mee in de kapperszaak. Onder andere de zus van Karel, en ook nu de zus van Fernand. ,,Mijn vader is mijn leermeester geweest, maar ook zijn collega’s Wim en Henk Melief, die een kapperzaak in respectievelijk Driebergen en Zeist hadden. Zij hebben mij ook veel geleerd.”
Er is behoorlijk wat veranderd in het kappersvak. Toen Fernand pas begon was de tijdsdruk enorm en werd er gewerkt in een strak schema. ,,Nu kan je veel meer de tijd nemen en weet de klant veel beter wat hij of zij wil. Ook de modelijn is totaal anders geworden. Vroeger kwamen de dames iedere week voor een watergolf en eens in de drie maanden voor een permanent. Nu kan je veel creatiever zijn, de producten zijn stukken beter en er is ook veel meer mee mogelijk. Stond je vroeger nog in een witte jas te knippen, nu sta je in je vrijetijdskleding. Het is veel relaxter geworden.”
