‘Het wordt een echte Italiaanse zondag’

15 april 2010 om 00:00 Nieuws

Giovanni kwam negen jaar geleden rechtstreeks vanuit de collegebanken van de Universiteit van Urbino naar Amerongen. De Italiaan volgde zijn hart. De liefde bracht hem in Amerongen. ,,Het was een compleet nieuwe ervaring voor me. De beslissing om naar Nederland te verhuizen was niet moeilijk. Ik was verliefd, alles was nieuw en leuk”, aldus de Amerongse Italiaan.

AMERONGEN - Zondag raast het Giro-peloton over de Heuvelrug. Tijd om vooruit te blikken met mensen die een band hebben met het land van herkomst van de wielerronde: Italië. Te beginnen met iemand die een hele sterke binding heeft met het land van pizza, wijn en natuurlijk fietsen. Giovanni Franzó emigreerde negen jaar geleden vanuit Sicilië naar Amerongen. Voor Franzó voelt Amerongen op 9 mei even als zijn vaderland. door Paul Nolens

Onbegrijpelijke taal

De eerste periode in Nederland was niet eenvoudig voor Giovanni. ,,Nederland is een totaal andere wereld. Italianen kennen wel Amsterdam, maar daar houdt het wel op. In het begin vond ik het zo stil hier in het dorp. De mensen waren meteen wel vriendelijk tegen me maar de taal was onbegrijpelijk en het weer verschrikkelijk. Zo zie je maar wat de liefde met je kan doen.”

Inmiddels is de liefde bekoeld, maar Giovanni woont nog wel in Amerongen. ,,Toch ga ik iedere twee maanden terug naar Sicilië. Dat heb ik lichamelijk nodig. Al is het maar voor twee dagen, of zelfs zes uur, ik ga wanneer ik kan. De heimwee naar Italië is sterk. Ik heb er ook een huis maar in Nederland heb ik mijn twee kinderen.” De geboren Siciliaan heeft wel geprobeerd terug te keren naar zijn thuisland, maar hij kon er zijn draai niet meer vinden. ,,Ik kon niet meer wennen aan de levensstijl daar. Normaal ben ik er alleen in mijn vrije tijd. Dan geniet ik. Maar om er te gaan werken is een ander verhaal. Alles is er zo slecht georganiseerd. Er is een sterke hiërarchie binnen bedrijven, erg ouderwets. Dat was ik ontgroeid door mijn werk bij internationale bedrijven in Nederland.”

Giovanni was blij verrast toen hij hoorde dat de tweede etappe van de Giro d’Italia praktisch door zijn voortuin loopt. ,,Ik voel me een Ameronger, dus ik vond het erg leuk toen ik las dat de Giro naar Amerongen komt. Zelf ben ik niet de grootste wielerfan maar Italië is wel een echt wielerland. Naast voetbal is wielrennen een echte nationale sport. Al is het tegenwoordig meer een sport voor de wat oudere Italianen. Mijn vader is helemaal gek van wielrennen. Hij volgt alles. Ik volgde het vooral in de tijd van Marco Pantani. Hij is echt een mythe in zijn geboortestreek. Tegenwoordig ken ik niet veel goede Italiaanse wielrenners.”

Op de zondag van de Giro-etappe zal de Ameronger zich even in Italië wanen. ,,Er komen vrienden naar mijn huis. Ook Italiaanse vrienden uit Nederland. Dan gaan we lekker uitgebreid lunchen en daarna naar het wielrennen kijken. De zondag is in Nederland heel anders dan in Italië. Hier blijft iedereen op zondag binnen. Daar is het echt een dag voor familie en vrienden. Iedereen gaat uitgebreid lunchen met lekkere wijn. Dat gaan we met de Giro ook doen. Ik heb er echt zin in.”