Ingezonden: Verkeerde cultuur

De dienstverlening van de gemeente rond de verlening van omgevingsvergunningen (nodig bij ver- en nieuwbouw, sloop, organiseren van een braderie of een ontvangst in een tent achter je bedrijf) is ver beneden de maat. Gelukkig wordt dat breed erkent ook door de politiek en door B&W. Ondernemers ervaren dat de gemeente bij complexe aanvragen ten eerste niet in staat is mee te denken en ten tweede de gewenste kwaliteit binnen de gestelde termijnen niet levert.

Het is niet juist om de ambtenaren de schuld te geven. Het hele systeem oogt overbelast en is min of meer dolgedraaid. Bij het woord ‘systeem’ bedoelen we de Raad (die randvoorwaarden stelt en controleert), bestuurders (College en gemeentesecretaris die bepalen hoe dienstverlening geleverd wordt) en ambtenarencorps (management team en ambtenaren die het feitelijke werk doen). Hoe zit dat ?

De ambtenaren in onze gemeente hebben heel zware jaren achter de rug, Zo kregen zij te maken met het in elkaar schuiven van vijf organisaties als gevolg van de gemeentelijke herindeling in 2006, een tekort aan vast personeel, grote hoeveelheid aan verouderde bestemmingsplannen, een nieuwe werkwijze via front- en backoffice en bij de invoering van de WABO op 1 oktober 2010 het samenvoegen van 25 vergunningen in één zgn. omgevingsvergunning. Bij elkaar omstandigheden die een tijdige dienstverlening van hoge kwaliteit bijzonder lastig maken.

Indien je de vijf organisaties samenvoegt krijgt de nieuwe organisatie niet vanzelf een nieuwe cultuur, laat staan de juiste cultuur. In het coalitieakkoord ‘Werk in Uitvoering’ staat “excellente dienstverlening waarbij inwoners, bedrijven en bezoekers weten wat ze kunnen verwachten’’. Gemakshalve nemen wij aan dat dit betekent dat burgers en ondernemers centraal staan. Dat is lang niet het geval zoals wij in de notitie ‘Ondernemersklimaat onder de loep’ schreven. Er is iets fundamenteel mis met de cultuur van bestuurders en ambtenaren.

Op bestuursniveau heeft men een gesloten en verkrampte houding. Er wordt van binnen naar buiten gedacht en men schuwt de inzet van machtsmiddelen niet. En de Raad houdt zich met veel details bezig. Het verslag van de Raadscommissie Ruimte van 23 augustus jl. telde 34 pagina’s, waarvan 6 pagina’s alleen al over de lijst met openstaande akties. Ondernemers vinden dat onze Raad bestemmingsplannen nogal dicht timmert, of dicht laat timmeren. Dat is zeker bij monumenten het geval. Op die manier blijft er weinig manoeuvreerruimte voor het College en Ambtenarencorps bij de uitvoering van beleid en krijgen aanvragers dan ook vaak nee op het request.

Het concept ,,klant’’ kent men domweg niet. De bejegening van ondernemers door de medewerkers op de werkvloer is misplaatst en valt niet te tolereren.

Wat deze gemeente nodig heeft, is een nieuwe cultuur zowel op bestuursniveau als bij de medewerkers op de werkvloer. Cultuurverandering koop je niet in een potje in de winkel. Je krijgt het ook niet voor elkaar door een consultant in te huren. Nee, zo’n veranderingsproces vereist moedige leiders die de verandering eigenhandig uitvoeren en die de eigen positie ook ter discussie durven te stellen. Zijn de huidige bestuurders daartoe in staat ?

Paul Blom,

Voorzitter Zakelijk Heuvelrug