De drijfveren van Wout Nijland

DRIEBERGEN - ,,Als mensen met verschillende cultuur en huidskleur plezier met elkaar hebben is dat de beste manier om barrières te slechten”, zegt Wout Nijland. De Driebergenaar geldt al jaren als een succesvol organisator van uiteenlopende evenementen, waarvan zijn Pasar Malams en Goud van Oud-festivals de bekendste zijn. Maar hij is ook muzikant, presentator en gedreven idealist. Dankzij deze laatste eigenschap wordt het vertier van zijn evenementen vaak gemengd met aandacht voor ‘de wereld om ons heen’. Dat blijkt ook weer op het cultuurfestival dat hij komend weekend in Zeist organiseert.

door Jan de Beer

Wout Nijland, zoon van een confectiefabrikant, manifesteerde zich al in zijn vroege jeugd als een heuse activist met organisatietalent. Op 18-jarige leeftijd zette hij in Driebergen onder meer de ‘Dekenactie voor Mozambique’ op touw, gevolgd door meerdere humanitaire steuncampagnes voor Zuidelijk Afrika. In die periode vervulde hij ook in de politiek diverse functies maar kwam vervolgens, nog voor zijn twintigste jaar, aan het hoofd van zijn vaders confectiefabriek te staan. Na een vijftal jaren op deze post, koos hij toch voor een andere richting. Zijn idealistische gedrevenheid deden hem bij de Evert Vermeer Stichting belanden, een neveninstelling van de PvdA, waar hij als directeur werd aangesteld. Omdat zijn muzikale aspiraties inmiddels ook praktisch vorm hadden gekregen, kan uit die periode het memorabele feit vermeld worden dat de legendarische politicus Joop den Uyl op de muziek van Nijland en zijn band heeft gedanst. De samensmelting van muzikant, ondernemer en idealist maakte Nijland tot wat hij nu al jaren is: een organisator die zijn betrokkenheid voor situaties elders in de wereld niet onder stoelen of banken steekt.

,,Eigenlijk is dat de diepere drijfveer die overal doorheen speelt”, zegt hij. ,,Ik wil festiviteiten creëren waar mensen plezier aan beleven, maar waar ook een boodschap is waar te nemen.” Bij de Pasar Malams, die Nijland niet alleen in deze regio maar ook elders in het land op touw zet, komt dat vooral tot uiting in de aandacht voor de knellende situatie van mensen in Papua Nieuw Guinea, de Molukken en Indonesië. En bij andere evenementen, zoals de Goud van Oud-festivals, legt hij veel nadruk op de ‘Indo-rock’ als bewijs hoe verschillende culturen elkaar kunnen versterken.

Nijland kan zich dan ook bijzonder ergeren aan het bewust creëren van verschillen tussen mensen: ,,Er is maar één manier om met elkaar om te gaan, en dat is met wederzijds respect”, zegt hij. ,,Dat geeft angsthazen als Wilders minder voet aan de grond.” Nijland wijst in dit verband op de opmerking waarmee het nieuwe CDA-kamerlid Jack Biskop vorig jaar in het nieuws kwam. Biskop had de schrijver Menno ter Braak geciteerd die in 1937 het nazisme omschreef als ‘een politieke beweging die bezig is met het stimuleren van boosheid, en geen oplossingen wil omdat ze misstanden nodig heeft om te kunnen blijven schelden en haten’. Nijland: ,,Met dat citaat wees Biskop op een parallel met de PVV. Ik was daar door getroffen. Het gaat namelijk over het exploiteren van angst. Ik lig wakker van mensen, óók in mijn directe omgeving, die vol zitten met dit soort angst en daarom verschrikkelijke dingen zeggen. Ik zal me daar tot mijn laatste snik tegen verzetten, ook al kost het mij betalende toeschouwers.”

De maatschappelijke betrokkenheid die uit deze stellingname blijkt, zit bij Nijland even diep als zijn liefde voor muziek. Bijna 20 jaar lang trok hij met zijn band The Jeans door het land en verzorgde meer dan 1000 optredens. Vanwege de drukte rond zijn andere activiteiten stopte hij hier in 2002 mee, maar ging vervolgens het management verzorgen voor onder meer Blue Diamond Riem de Wolff en de gelauwerde componist en zanger Theo Nijland, de broer van Wout. En de bedrijvigheid van zijn bureau ‘Wout Nijland Productions’ bleef intussen maar toenemen. De teller staat inmiddels op 300 evenementen die in de loop der jaren plaatsvonden. De eerstvolgende is het cultuurfestival komend weekend, 24 t/m 26 juni, in en rond sporthal Dijnselburg te Zeist. Op deze ‘Pasar Istimewa’, met veel aandacht voor het 60-jarig jubileum van Indo’s en Molukkers in Nederland, kan men volop genieten van theater, dans, muziek, shoppen en eten. ,,Maar er is meer”, zegt Wout Nijland met nadruk. ,,Er is ook een wajangvoorstelling over vrouwenhandel.”

Meer info op: www.wnproductions.nl