Driebergse durfal Lars scoort

DRIEBERGEN - De Driebergse skispringer Lars Antonissen (15) heeft Nederland vertegenwoordigd op het Europees Jeugd Olympisch Festival in Liberec (Tsjechië). Individueel eindigde hij als 29ste. Het Nederlandse team, voor het eerst actief op dit Olympische toernooi, veroverde een achtste plaats. Dat was nog voor grote wintersportlanden als Frankrijk, Zwitserland en Italië.

door Wesley Bekker

Een Driebergse skispringer op een Olympische schans. Dat mag je op zijn minst opmerkelijk noemen. Al op 8-jarige leeftijd werd Lars, samen met allemaal neefjes, meegesleurd door zijn tante naar een open dag op de borstelbanen van Soesterberg. Daar kreeg de hele familie het virus te pakken. Nu, zeven jaar later, is Lars de enige die nog fanatiek actief is. En met succes.

Na de open dag in Soesterberg zijn Lars en zijn neefjes afgereisd naar Duitsland voor een trainingsstage. Omdat iedereen enthousiast bleef, gingen drie families elk weekend met de caravan naar één van de springschansen in Duitsland. De caravan werd onderaan op een parkeerplaats gestald zodat de jongens konden trainen.

Door blessures en motivatieverlies is de rest afgehaakt. Lars gaat nog onverminderd enthousiast verder. Bijna wekelijks gaat hij met zijn team van woensdag tot zondag op trainingsstages. De buitenlandse bestemming hangt af van het weer. In Nederland is geen schans te vinden. Lars kan vrij krijgen van school voor zijn trainingen. ,,We zijn blij dat de school zo enthousiast meewerkt”, zegt Angela Antonissen, de moeder van Lars.

Lars zit nu al zo’n vier jaar bij Oranje. Sindsdien was de doelstelling van het team kwalificatie voor het Europees Jeugd Olympisch Festival. NOC*NSF had strenge kwalificatie-eisen opgesteld. Lars was de tweede Nederlander die aan de norm voldeed. ,,Ik sprong over de limiet in Noorwegen bij een wedstrijd. Ik wist dat ik me had gekwalificeerd, maar had eerlijk gezegd geen idee wat me te wachten stond. Ik dacht dat ik gewoon maar een wedstrijd ging springen.”

Dat het geen gewone wedstrijd was, kwam Lars pas echt achter toen hij aankwam in Liberec. Ondanks alle officiële plechtigheden met NOC*NSF, zoals het overdragen van de ploeg aan de chef de mission en een uitgebreid trainingskamp vooraf, had Lars niet verwacht dat het zo’n spektakel zou worden. ,,Toen ik zag dat er zo’n 1400 sporters bij de opening waren, uit 44 landen, had ik pas echt door dat het een grote wedstrijd was.”

Last van zenuwen leek Lars, kijkende naar zijn eerste sprong, niet te hebben. Die sprong was goed. Hij sprong 83,5 meter en zat daarmee bij de eerste dertig waardoor hij nog een keer mocht springen. Die sprong was minder. ,,Op één of andere manier spring ik de tweede sprong altijd slechter. Dit keer was het 79,5 meter.” Daarmee eindigde Lars op de 29ste plaats.

Het hoogtepunt voor Lars moest echter nog komen. ,,De landenwedstrijd was echt het leukste. Bij de oefensprongen voor de wedstrijd sprongen we allemaal ontzettend slecht. Gelukkig ging dat al gauw beter. We zaten na één ronde bij de eerste acht, waardoor ik ook hier de finale mocht springen. We eindigden ook als achtste. Het mooiste was dat we het nu samen zo goed mogelijk wilden doen. Normaal zijn we elkaars concurrenten.”

Dat Lars in Liberec aan de start kon verschijnen was een klein wonder. Bij oefensprongen in Duitsland, vlak voor een wedstrijd, klapte hij uit de lucht naar beneden. Een pijnlijk been en veel hoofdpijn waren het gevolg. Hij verbleef twee dagen in het ziekenhuis en maakte de wedstrijd niet mee. In Liberec maakte hij pas zijn tweede sprong na die val.

Het Driebergse talent gaat zich nu proberen te kwalificeren voor de grote Olympische Spelen van 2014 in Sochi (Rusland).