Fietsongeval: Eigenaresse hond gezocht

Afgelopen zondag 16/1 reed ik rond 12:00 h op mijn gravelbike door Het grote bos over het onverharde pad langs de Austerlitzseweg richting Doorn toen ik door een op mij afspringende loslopende hond hard ten val kwam. De hond, een zwarte labrador of soortgelijk type, hoorde bij een eigenaresse die met haar twee honden daar aan het wandelen was. Doordat de schade in 1ste instantie mee leek te vallen en ik ook redelijk confuus was door de harde klap, heb ik geen gegevens van de eigenaresse opgenomen. Dat had ik dus beter wel kunnen doen, want niet alleen bleek achteraf mijn fietsbroek kapot en mijn helm in tweeën gebroken, maar, erger, ik eindigde ook voor 2 nachten in het ziekenhuis omdat de val een bekkenfractuur had veroorzaakt. Gelukkig niet zó ernstig dat een operatie nodig was, maar wel zó ernstig dat ik met een looprek naar huis ben gestuurd voor zo’n acht weken revalidatie met behulp van looprek, rollator, krukken en fysiotherapie.

Na de val werd ik door een groep van de fitness terugfietsende dames op sleeptouw genomen naar Doorn om mijn nogal heftig bloedende neus te verzorgen. Bij een van de dames thuis werd ik liefdevol verzorgd, schoongemaakt en van een goede pleister voorzien. Haar man bood zelfs aan mij met de auto naar het clubhuis van mijn fietsclub De Driebergse Tourclub terug te brengen, waar mijn auto geparkeerd stond. Maar door de nog voluit stromende adrenaline en het ingesleten besef dat bewegen altijd beter is dan stilzitten heb ik daar geen gebruik van gemaakt en ben weer op de fiets gestapt voor de rest van mijn voorgenomen rit.

Achteraf blijk ook ik dus zo’n wielrenner, die na een val maar aan één ding denkt: hoe doe ik of er niks aan de hand is en hoe kan ik weer zo snel mogelijk op mijn fiets stappen. Zoals je vaak in de Tour de France wielrenners na een valpartij half dood rond ziet hinkelen op zoek naar hun fiets. Ik reed de resterende 60km met de toen nog onbekende bekkenfractuur uit, waarna bij de auto bleek dat ik niet meer op mijn linkerbeen kon staan. Nog best lastig om dan je fiets in de auto te leggen, van schoenen te wisselen en met de auto naar huis in Den Haag te rijden.

Nu probeer ik alsnog achter de identiteit van de eigenaresse van de hond, veroorzaker van mijn val, te komen om te overleggen over de afhandeling van de opgelopen schade. Fijn als iemand mij daaraan kan helpen.

André Westerhuis

andrewesterhuis@gmail.com

0618306901