Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft mijn tante Bep een dagboek bijgehouden. Vorig jaar zijn delen uit mijn tante’s dagboek gepubliceerd die ze geschreven had in het laatste oorlogsjaar. Naast de dagen die zij vastlegde schreef ik over de dagen die wij 75 jaar later meemaakten in coronatijd. Tante Bep was de enige dochter van Kees Scherpel en Grietje Oosterhuis, mijn opa en oma van vaders kant. Kees en Grietje hadden vier kinderen: Kees, mijn vader, Klaas, Bep en Piet. Opa Scherpel had een bootbouwerij en jachtwerf aan de Loosdrechtse plassen.
Deze serie verhalen gaan over wat tante Bep nog meer heeft geschreven in die tijd. Een heel vreemd toch wel passend verhaal is over de evacuatie in mei 1940 (dat mijn tante overigens in 1945 heeft geschreven). Hoe bijzonder is het dat veel Nederlanders steeds weer geconfronteerd worden met het wassende water. De water als vriend (als verdediging..
