Weerzien met oude bekenden in Maarn
3 juni 2010 om 00:00 Nieuws,,Op 4 en 5 mei heb ik een zeer prettig bezoek aan Maarn gebracht met de bedoeling vroegere klasgenoten van de Christelijk Lagere School aan de Kapelweg uit de oorlogsjaren te ontmoeten. Op mijn interview in “De Kaap” van 1 april 2010 heb ik leuke reacties gekregen; ook de boekbespreking door Gijs van Roekel van mijn boekje ”Mijn jeugd in Maarn 1942 – 1947” in de “Modderkoning”, het orgaan van de vereniging Maarn-Maarsbergen Natuurlijk heeft leuke reacties opgeleverd.
Mijn bedoeling was contacten te kunnen leggen met vroegere klasgenoten. Dit is wonderwel gelukt. Allereerst trof ik op het kantoor van drukkerij Van den Berg, Dick van den Berg, die een klassenfoto uit 1943 met meester Blankenstijn had; van alle leerlingen wist hij de namen nog en had die ingevuld op een kopie van de foto. We hebben veel herinneringen opgehaald; bovendien wist Dick veel te vertellen over oud plaatsgenoten en meester Blankenstijn en meester van Dijk. Op de klassenfoto uit 1943 in de ”Modderkoning” had Dik Vos gereageerd; in de middag van 4 mei heb ik hem ontmoet; ook hij had een kopie van de foto en daarop alle namen van de vroegere leerlingen ingevuld. Ook met hem heb ik mooie herinneringen opgehaald. Dik vertelde mij dat hij 16 jaar wethouder voor de CHU in Maarn is geweest; bovendien is hij actief geweest in het kerkbestuur. De volgende ochtend zou ik van Dick van den Berg horen dat Dik Vos een belangrijke rol in de ontwikkeling van Maarn heeft gespeeld.
Dodenherdenking
Die avond van 4 mei heb ik de dodenherdenking voor het vroegere gemeentehuis van Maarn meegemaakt; een indrukwekkende plechtigheid, waarbij gememoreerd werd dat Diny Lieftink Heerikhuisen, die mijn buurmeisje was in het laatste oorlogsjaar, nadat haar huis door een bombardement verwoest was, op de lagere school eind april aan de leerlingen verteld had over haar ervaringen in de oorlog. Dit delen van ervaringen met leerlingen blijkt een traditie geworden te zijn. De jaren daarvoor hadden zowel Dik Vos als Dick van den Berg hun verleden gedeeld met leerlingen. Van beiden hoorde ik dat er ademloos geluisterd werd. Het is goed te horen dat er onder de jeugd veel belangstelling is voor wat in de oorlog gebeurd is en hoe ouderen die toen in hun jeugdjaren waren, dit beleefd hebben.
Ook ontmoette ik hier Henk van Zoest, een vroegere speelkameraad, wiens vader in en na de oorlog chauffeur was van burgemeester Everwijn Lange. Ook met hem heb ik vele herinneringen kunnen ophalen. Ook maakte ik hier kennis met Rien Pater, over wie ik al had gehoord dat hij bijna alles weet van de inwoners van Maarn en een paar duizend ansichtkaarten van dit mooie oord heeft. Op de ochtend van 5 mei heb ik de feestelijkheden meegemaakt, die naar aanleiding van de bevrijding 65 jaar geleden, gehouden werden. Deze vonden plaats op het 5 mei plein; 65 jaar geleden was ik er ook bij , maar dan op het plein voor het vroegere gemeentehuis toen burgemeester Everwijn Lange met luid gejuich zijn post weer innam in het gemeentehuis. Hier ontmoette ik ook Barend Oosterbeek, een oud klasgenoot uit 1943.
Tevens ontmoette ik Jannie Koudijs Lodder, sinds 1992 weduwe van een neef van Mees Koudijs; met Mees heb ik veel avonturen beleefd kort voor en na de bevrijding. Dank zij haar heb ik met Mees contact op kunnen nemen; binnenkort zal ik hem ontmoeten. Ik ben nog op zoek naar Kees en Tilly Ruitenbeek.
Het was fantastisch om al heen en weer lopend hier en daar een praatje te maken met mensen met wie ik een hernieuwde kennismaking had gemaakt. Al deze ontmoetingen deden oude tijden herleven. De hoofdmoot van de vele herinneringen bleek te gaan over het spelen met wapens, ander oorlogstuig en vooral kruit dat we uit geweerkogels haalden. We waren het er over eens dat het een wonder was dat we allemaal alle tenen en vingers nog hebben.
Uit 1943 heb ik nu drie klassenfoto’s, allen met meester Blankenstijn en in totaal 42 leerlingen, waarvan 40 namen bekend en 37 geïdentificeerd op de foto’s. Het is tot nu toe voor mij een raadsel hoe de opbouw van de klassen was.
Aan mijn bezoek aan Maarn op 4 en 5 mei heb ik bijzonder prettige herinneringen overgehouden. Met dank aan allen die daar aan hebben medegewerkt. Deze dagen zijn voor mij hartverwarmend geweest.’’
In een mailtje aan de redactie van De Kaap zegt een enthousiaste Jaap Robberts ‘vaag te spelen met de gedachte’ naar de KRO te schrijven voor ‘Klasgenoten’. Dus mogelijk krijgt het verhaal nog een vervolg.
