Reinout studeert in Beijing

7 augustus 2008 om 00:00 Nieuws

Nadat Reinout zijn studie Rechten in Utrecht had afgerond, bleek de tijd rijp om te vertrekken: ,,Aanvankelijk heb ik altijd gedacht dat het beter zou zijn eerst carrière te maken, echter de advocaten waar ik stage liep en professoren van de universiteit overtuigden mij ervan dat ik nu mijn droom waar moest maken. Temeer daar ik zeer snel afgestudeerd was.”

,,Zelfs bestellen bij McDonalds lukte niet” MAARN - Een jaar geleden is Reinout van Malenstein vertrokken naar Beijing, China, om daar te wonen en Chinees te studeren. ,,Al sinds ik in groep 7 van de basisschool een werkstuk over Vietnam maakte, heeft Azië mijn belangstelling. De wens om Chinees te leren is nooit verdwenen.”

door Monique José Timmermans

,,Je komt vervolgens terecht in een stad waar vrijwel niemand Engels spreekt. Zelfs bij de McDonalds kon je niets bestellen. Ook een telefoon kopen was een malaise. Nu spreek ik de taal aardig, het is zo leuk om Chinees te leren.”

Reinout studeert aan de universiteit in Beijing tussen 30.000 Chinezen en ongeveer 2.000 buitenlanders, voor het overgrote deel Aziaten. Er is slechts een handjevol westerlingen. Eerst woonde hij op de campus, maar inmiddels op een appartementje in de stad. ,,Al mijn buren zijn Chinees en als ik naar de universiteit loop, kom ik door de hutong - een wijk waar minder welgestelde Chinezen wonen. Hier verkopen de mensen hun waar bij de voordeur. Laatst was de hak van mijn schoen kapot en ging ik daar naar een schoenmaker met in onze ogen prehistorisch gereedschap, m’n schoen is echt supernetjes gemaakt. Intussen maak ik een praatje met zo’n man. Zo raakte ik laatst ook verzeild in een Chinese begrafenis. Ik groet in het Chinees en mensen zijn benieuwd, er komt altijd reactie.”

Hard werken

Chinees leren is hard werken, naast de dagelijkse colleges aan de universiteit, oefent Reinout ook dagelijks met een tutor het spreken. ,,Vandaag zag ik een kleuter die net z’n eigen naam kon schrijven diep nadenken bij elke letter die hij moest maken. Ik herkende mezelf, bij het Chinees schrijven denk ik net zo na bij elke pennenstreek. Het is echt stampen elke dag.”

,,Wat mij het meest aanspreekt is de mentaliteit van de Chinezen. Hard werken en daar trots op zijn, door alle lagen van de bevolking ongeacht wat je doet. Ook studenten studeren zo’n 100 uur in de week. Een baantje ernaast kan gewoon niet. Voor enig sociaal leven zijn ze lid van groepen, bijvoorbeeld op het gebied van dans, debatteren of sport.”

,,Daarnaast valt de beleefdheid op, respect naar elkaar. Neem bijvoorbeeld een visitekaartje. Dat geef je met twee handen en zo pak je het ook aan. Vervolgens lees je het aan beide zijden en maak je een opmerking erover als bewijs dat je het goed hebt gelezen. Waag het dus niet een visitekaartje achteloos in je achterzak te stoppen. Dat moet netjes opgeborgen worden, anders leid je gezichtsverlies. Een prachtig principe, waardoor mensen altijd zeer beschaafd zijn, niet brutaal en niet snel boos.”

Het dagritme in China wijkt voor Reinout niet af van dat in Nederland. Overdag studeren, de avond is voor sociale activiteiten. ,,En dat is vrijwel altijd met Chinezen, anders had ik niet hoeven verhuizen.”

advertentie
advertentie