,,Jochie, is dat niets voor jou?’’

8 november 2007 om 00:00 Nieuws

Henk van de Heuvel groeide op met de brandweer. Zijn vader was commandant van het korps Maarn-Maarsbergen en het was volgens Van de Heuvel als vanzelf, dat ook hij na zijn militaire dienst, brandweerman werd. Het was dezelfde Van de Heuvel senior, die langs de weg voor de gemeente aan het werk was, en zo’n 30 jaar terug de jonge Bert van Kooten, toen net van school, vroeg: ,,Zeg jochie, de brandweer dat is vast wel iets voor jou.”

Rasbrandweer-lieden nemen afscheid MAARN - MAARSBERGEN - Met het afscheid van Henk van de Heuvel en Bert van Kooten als brandweerman mist het korps 60 jaar ervaring. Twee rasbrandweerlieden van het ‘eerste uur’ met eigen kwaliteiten, stopten om verschillende reden.

door Gerrit Oskam

Nu na 30 jaar zetten beiden om totaal verschillende reden een punt achter hun lange loopbaan als vrijwilliger bij de brandweer. Henk (53) was graag nog een paar jaar doorgegaan, maar door zijn gezondheid is hij niet meer in staat de geoefendheid te halen die hoort bij het zware werk van de brandweer. Bert (47) heeft een bewuste keuze gemaakt omdat hij, als zelfstandig ondernemer, ambitie heeft met zijn bedrijf en hem meer tijd voor de brandweer ontbreekt.

Bladerend in plakboeken met krantenknipsels en foto’s over Maarn en Maarsbergen kijkt Henk met plezier terug op een mooie tijd. ,,Natuurlijk maak je ook hele vervelende dingen mee maar ik heb het altijd graag gedaan. Alleen al het uitrukken en met elkaar opweggaan terwijl je nooit weet wat je tegen zult komen vond ik prachtig,’’ zegt Henk,die, als hij terugkijkt moet denken aan het moment dat zijn vader op één van de eerste vluchten van het brandweervliegtuig meevloog boven de Heuvelrug. ,,Hij was toen al ziek en is later ook overleden maar juist die dag moesten we naar een bosbrand en zag hij ons uit de lucht aan het werk en daar heeft hij nog echt van genoten.’’

Dan was er nog de brand in een trein in de zandafgraving. De Maarnse brandweer vierde toen het 40 jarig jubileum en tijdens een receptie waar ook veel andere korpsen te gast waren vloog die trein in brand. ,,Geen persoonlijk letsel, een oude trein en grote vlammen. Daar hebben we met z’n allen veel lol aan gehad,’’ grinnikt Henk.

Bert van Kooten is de laatste dagen toch meer bezig geweest met het einde van zijn loopbaan als brandweerman dan hij had verwacht. ,,Eigenlijk ben ik gewoon al twee derde van mijn leven bezig met de brandweer. Ik ken de brandweer langer dan mijn vrouw en mijn kinderen weten niet beter.’’ Met grote inzet was Bert van Kooten ook jaren lang voorzitter van de brandweervereniging. Een unieke club volgens Bert, want mensen die het er voor over hebben om 7 dagen in de week 24 uur per dag klaar te staan voor de rest van de gemeenschap, zijn tegenwoordig moeilijk te vinden. ,,Ik blijf ze steunen maar zal ze missen. Het is een fantastisch team. Als ik terugdenk aan het recente drama in Maarsbergen, waarbij twee jonge mensen omkwamen, en iedereen er voor de slachtoffers maar ook voor elkaar was, krijg ik weer kippenvel op mijn rug.’’

advertentie
advertentie