Ingezonden: Von Gimborn Arboretum blijft trouw aan bezoekers

In De Kaap van 29 maart stond een anonieme (!!) ingezonden brief van een ,,trouwe'' bezoeker aan het Von Gimborn Arboretum, waarin het nodige ongenoegen over de staat van onderhoud van het arboretum en meer.

Het winterseizoen is traditioneel het moment waarop in arboreta aan zwaarder onderhoud wordt gedaan. Het Von Gimborn Arboretum is daar aan toe, want het is op vele plaatsen veel te dicht geworden. Prachtige boomstammen worden aan het zicht onttrokken door wild groeiende en breed uitstoelende struiken, die nodig moeten worden gekortwiekt. Veel bomen zijn dermate groot geworden dat ze de onderbegroeiing in de verdrukking brengen met als gevolg slechtere groei en minder bloei, bijv. goed te zien aan te donker staande rododendrons. Het doel is ,,lucht'' in het arboretum te brengen en gelukkig zijn er al voldoende bezoekers die middels reacties laten weten dit te kunnen waarderen. Dat daarbij spaanders vallen is duidelijk en dat we die spaanders niet elke week kunnen opruimen is het gevolg van de nog jonge staat waarin de organisatie verkeerd na de overname. Het bijhouden van 27 hectare grond met een zeer dichte en diverse collectie bomen en struiken (inclusief gras, waterlopen, hekwerken, irrigatiesystemen, machines en meer) is voor slechts 1 voorman (3 dagen in de week) voorwaar geen sinecure. Gelukkig wordt hij geholpen door een trouwe groep vrijwilligers, maar dat is niet hetzelfde als een groep voltijds vaste medewerkers. Bijgevolg heeft het onderhoud in het arboretum zo zijn eigen dynamiek en soms in zekere zin een gebrek daaraan, maar altijd tijdelijk en nooit bij gebrek aan inzet en inzicht.

De ,,trouwe'' bezoeker heeft zich blijkbaar niet gerealiseerd dat er tot twee jaar geleden drie fulltime medewerkers (van Utrecht Universiteit, de toenmalige eigenaar) plus vrijwilligers werkzaam waren in het arboretum. Vreemd dat na 60 jaar bezoek deze omvangrijke verandering niet is opgevallen en dat niet is bedacht dat dat wel eens consequenties kan hebben.

Ik begrijp overigens dat kale boomstammen niet een beeldoptimum vormen en we zullen die zaken z.s.m. oppakken, maar hier geldt bijvoorbeeld dat wij op dit moment nog niet langdurig kunnen beschikken over professionele boomzagers en bijbehorende hoogwerkers etc. Dus zijn de bomen eerst in eigen beheer ,,geschoren'', om daarna te worden verwijderd. Ook ik had liever gezien dat dat ,,gisteren'' was gebeurd, maar de realiteit is anders.

Aanzienlijk onaangenamer vind ik de tendentieuze opmerkingen over de kwaliteit van de collectie. Hier blijkt de anonieme bezoeker geen kenner van de collectie, ook na 60 jaar bezoek niet. Bestuur en directie hebben een collectiecommissie ingesteld die juist die kwaliteit bewaakt en in die commissie zitten dendrologen (specialistische boomkenners) die heel precies weten wat in een collectie wel en niet van belang is. Op dit moment worden juist overtollige en niet-relevante elementen van de collectie verwijderd en er gaat geen enkel belangrijk element verloren. Naast het meer lucht brengen in het arboretum, heeft het ruimen tot doel ruimte te maken voor nieuwe relevante collectieonderdelen, die al zijn opgekweekt in het kwekerijdeel van het arboretum. Maar ook wordt er gewerkt aan het aanleggen van effectvolle beplantingen, zoals een herfstkleurenhoek.

Het is mijns inziens niet verstandig je ergens aan te ergeren en die ergernis te laten oplopen zonder navraag te doen naar nut en noodzaak. Wij zijn goed bereikbaar voor dialoog (o.a. website). Ik raad de ,,trouwe'' bezoeker aan contact met mij op te nemen en zich bekend te maken. Anoniem in de krant reageren is al geen sterk bod, maar ook nog slecht geïnformeerd zijn is ronduit slordig.

Dus roep ik lezers van de Kaap op om wel degelijk het Von Gimborn Arboretum te bezoeken en daarmee het bestuur, de directie en de vrijwilligers te steunen in hun mooie, maar pittige opdracht het Von Gimborn Arboretum in volle glorie te bewaren en beter te ontsluiten voor de regio.

Wilbert Hetterscheid

Von Gimborn Arboretum, dir. (www.gimbornarboretum.nl)