DTV: zwak stuk sterk gespeeld

LEERSUM - Dat de leden van de Darthuizer Toneelvereniging (DTV) kunnen toneelspelen is al meer dan 60 jaar bekend. Ook afgelopen weekeinde toen tweemaal het stuk ‘Wie het onderste uit de kan wil hebben...’ van Carl Slotboom hadden regisseurs John van Spanje en Monique van Lunteren ervoor gezorgd dat de acteurs klaar waren voor de voorjaarsuitvoering. Maar ze hadden beslist een beter stuk verdiend.

door Jan Meijer

De spelers hebben allen hun sporen verdiend. Goed dat Connelie van Brenk weer eens op de planken stond. Met Wieb Jaaltink vormde zij het echtpaar Lien en Hendrik van Veen dat, samen met hun kinderen Kees (Pieter van Kruistum) en Marjan (Joyce Chatelain), de nukken van hun tante Amélie over zich heen moest laten komen. Petra Beekman speelde deze rol vol overtuiging.

De helft van het stuk wilde het gezin Van Veen van mopperpot tante Amélie af. Nadat in een nachtelijke scène de familie tante een kistje met geld zag tellen - er zat wel 170.000 euro in, dachten ze - wilden de Van Veens hardnekkig dat ze zou blijven, om niets van de erfenis te hoeven afstaan. De kleine rollen van Willem Overmars (Lex van der Vlugt) die een plaatsje in het verzorgingstehuis moet regelen en van dienstmeisje Gerda Klaassen (Mariska Roseboom) zorgden voor aardige intermezzo’s en brachten de broodnodige variatie. Verder was het een gaan en komen naar en uit de zonnige tuin.

Ook de pseudo-Amerikaanse neef uit Amerika werd door Paul van Veen knap vertolkt. Hij was afgekomen op tantes rijkdom en probeerde zijn deel ervan op te strijken. Tante zelf was minder slecht ter been dan ze voorwendde en als ze zonder looprek de tuin in sprintte, kon de zaal dat wel waarderen. Ze bleek met wijkzuster Ans - Betty Webber kwam tweemaal haar steunkousen aantrekken - onder één hoedje te spelen en door middel van gehoorapparaatjes kon ze alles volgen, onderwijl doende alsof ze stokdoof was. Tante Amélie had een testament laten maken: Hendrik was enig erfgenaam.

Niets wees in die richting, maar plotseling was tante overleden. De notaris - Monique van Lunteren las het testament vlekkeloos voor - voerde de laatste wil uit. De ‘schat’ was waardeloos Duits inflatiegeld. Het flinterdunne stuk sloot af met de les: ‘wie het onderste uit de kan wil, krijgt het deksel op de neus’.