Column
4 januari 2023 om 10:58Wie is de vader?
Alweer 10 jaar geleden dat Huisdoorn op sterven na dood was. De subsidie werd gehalveerd en daarmee ook het aantal personeelsleden. Als mogelijkheid resteerde er een bestaan als depot. Dus alleen een uitleen aan andere musea. Als bestuurslid vrijwilligerszaken had ik mij een andere toekomst voorgesteld. Met een zieke voorzitter waardoor de verantwoordelijkheid, voor Huisdoorn, nog verder door mij gevoeld werd. Voor elke fulltime betaalde kracht moesten er wel 12 vrijwilligers geworven worden. Elke dag hopen dat we er de volgende dag zouden zijn. Een jaar lang op de tenen lopen en die drukkende verantwoordelijkheid voelen. Het zou zijn sporen nalaten...Spoedig verliet ik daarna, een gezonde organisatie achterlatend, 'Mijn Huisdoorn'. Althans dat dacht ik......
Deel van de nieuwe opzet was dat de landelijke overheid de gebouwen en het park, met alle lusten en lasten, zou overnemen. Huisdoorn werd huurder van alle gebouwen. Een mooie ruil zo leek het aanvankelijk. Veel werd opgeknapt om de tand des tijds te kunnen weerstaan. Helaas, tot mijn ongenoegen, ging en gaat er ook wel e.e.a. verloren van wat verwijst naar het 'rijke' verleden. Erger werd het toen het Rijksvastgoedbedrijf (RVB) zijn Masterplan voor het park presenteerde. Veel goede elementen, maar weinig oog voor de bomen in hun historische context van het park. Op afstand voor mij tandenknarsen. Totdat....
Een aantal vrijwilligers mij mailde: ,,Jaap help ons!! Ons en jouw erfgoed gaat voor de bijl..." Niet één jaar maar, vier lange jaren, alvorens we 'bevrijd' zouden worden.. Gesprekken met het RVB leidden tot niets, het moest en zou hun masterplan worden. Steeds weer met andere bedachte argumenten als reden... Handtekeningen verzamelen dan maar. Joost en Jolco als mijn maatjes in de strijd... Van de nog resterende krachten op Huisdoorn veel lippendienst.
De eerste steun vanuit de politiek kwam van, de nu wethouder, Karin Oyevaar. Gevolgd door BVH en CU, maar het was nog niet de meerderheid in de raad. Die kwam toen ik bij mijn vele tuinrondleidingen, voor de plaatselijke politici, ook het CDA de weg mocht wijzen.. De Partij voor de Dieren kwam in de raad. Anders dan landelijk, een vrolijke gedreven groep oudere jongeren. Zij gaven een boost aan onze groep 'Kappen met Kappen'. Een demonstratie op het RVB terrein van Huisdoorn met hen was super. Mijn stille PR hoop daar gearresteerd te worden wegens ordeverstoring het mocht, helaas, niet zo zijn. Maar jongens en meisjes van de PvdD. Bedenk, ook uit politieke overwegingen, Flora en Fauna zijn niet links of rechts.
Wat gaf de doorslag aan onze zo zwaar bevochten overwinning? Was het de Stichting Broekhuizerlaan die met Marjan Minnesma van Urgenda, die het RVB de oren heeft gewassen? Of waren het toch de wethouders Anouk en Karin, die in stilte, veel meer deden dan aan de bel trekken? Onze natuur en allen die werkzaam zijn op Huisdoorn zijn jullie eeuwig dankbaar. Aan allen die ik terecht of onterecht niet genoemd heb: Anouk Haaxma schreef mij: ,,Succes heeft vele vaders."
Jaap Holwerda
jaapholwerda@gmail.com