‘Ook in de Heuvelrug ontbreekt tegenmacht’

14 april 2021 om 14:39

Beschuldiging aan het adres
van het college

HEUVELRUG Het college drijft een wig tussen inwoners die meedoen aan participatie en zet lastige burgers aan de kant. Dat zeggen drie deelnemers aan de co-creatiegroep, die een nieuwe multifunctionele accommodatie in Maarn dichterbij moest brengen. In een brief aan de Heuvelrugpolitiek trekken ze aan de bel over de gang van zaken. Die vertoont enkele opvallende overeenkomsten met de landelijke bestuurscultuur, die sinds de val van het kabinet Rutte onder het vergrootglas ligt.

Michiel Schaaij

Inwoners Ruud Hartvelt, Dennis van Ravenswaaij en Jan Wester vinden dat burgemeester en wethouders een bestuursstijl hanteren, die vooral gebaseerd is op macht. De informatievoorziening wordt daaraan ondergeschikt gemaakt, zeggen ze. Door allerlei bijeenkomsten en informatie onnodig tot geheim te verklaren, zou het college de controle en het debat in de gemeenteraad onmogelijk hebben gemaakt.

TEGENMACHT Door die handelwijze is er geen tegenmacht meer, schrijven Hartvelt, Van Ravenswaaij en Wester in hun analyse. Ze constateren een gebrek aan bestuurlijke transparantie en ,,een patroon van geheimhouding”. Het voorlopige echec rond de gemeenteplannen met dorpshuis De Twee Marken schrijven ze toe aan het college. De beschuldigingen die ze daarbij uiten, zijn niet mals.

Zo zouden B en W gemeenteraadsleden hebben verdacht van het schenden van de opgelegde geheimhouding. Om dat uit te pluizen werd een recherchebureau ingeschakeld, dat een intimiderend onderzoek zou hebben uitgevoerd op het privé-adres van inwoners. Zelf zou het college zich vooral achter ambtenaren en externe medewerkers hebben verscholen, aldus Hartvelt, Van Ravenswaaij en Wester.

GESTIGMATISEERD Daarnaast zijn ze boos op wethouder Chantal Broekhuis (CDA), omdat die de initiatiefnemers van Doe Maarn Mee in publieke én besloten bijeenkomsten zou hebben gestigmatiseerd en zelfs gecriminaliseerd. ,,Dat is geen gewone gang van zaken”, schrijven Hartvelt, Van Ravenswaaij en Wester in hun schriftelijke evaluatie.

Financieel lijkt de aankoop van De Twee Marken een lucratieve transactie voor de noodlijdende gemeente. Volgens de drie briefschrijvers vertegenwoordigt het Maarnse dorpshuis een WOZ-waarde van 3,8 miljoen euro. ,,De gemeente koopt nu grond en opstallen voor de restschuld van maximaal 600 duizend euro en verkoopt de grond vervolgens weer voor minimaal 3 miljoen euro, ten behoeve van woningbouw. De opbrengsten worden gebruikt voor schuldreductie.”

BOEMERANG Maar die winst zou beter in het dorp kunnen blijven, vinden de briefschrijvers. Daarmee kan worden voorkomen, dat belangrijke voorzieningen voor inwoners wegvallen. Anders zou het beleid over vijf jaar weleens als een boemerang kunnen terugkeren op andere posten in de gemeentebegroting. Ze voorspellen dat de gemeente dan een veelvoud kwijt is aan bestrijding van eenzaamheid, zorg, sport en cultuur.

Overigens zeggen Hartvelt, Van Ravenswaaij en Wester dat de problemen met de bestuursstijl van het college zich niet tot het Maarnse dorpshuis beperken. Ze willen daarom lessen trekken en op zoek gaan naar ,,een constructieve oplossing voor een structureel probleem”. Daarbij denken ze onder andere aan de participatietrajecten rond de bouw van windmolens en de aanleg van zonnevelden in de gemeente.