Simon Brouwer heeft besloten om te stoppen met voetballen en krijgt daardoor meer tijd voor zijn gezin; ,,Het vaderschap is machtig mooi."
Simon Brouwer heeft besloten om te stoppen met voetballen en krijgt daardoor meer tijd voor zijn gezin; ,,Het vaderschap is machtig mooi." Jeroen van der Veer

Simon Brouwer zwaait af

'Een laatbloeier, maar ik haalde alles uit mijn carrière'

17 februari 2021 om 09:23

Het hoge woord is eruit: Simon Brouwer is voetballer af. Door de corona-crisis kon de voormalig inwoner van Amerongen hier alvast voorzichtig aan wennen, maar straks, als iedereen de wei weer in mag, staat de 36-jarige pas echt aan de zijlijn. Na actief te zijn geweest bij DVSA, HDS Leersum, GVVV en VVA Achterberg vindt de aanvallende middenvelder het mooi geweest. ,,Nee, ik ben niet bang dat ik het spelletje ga missen. Het is goed zo. Ik heb een fantastische carrière gehad."

En wie had dat kunnen denken? Hijzelf eigenlijk niet, blikt de dertiger in alle eerlijkheid terug. In de jeugd van DVSA was wel duidelijk dat hij een aardig balletje kon trappen, maar toen hij de overstap naar HDS uit Leersum maakte, vielen zijn kwaliteiten pas echt op. Op zijn 17e debuteerde de rechtspoot en scouts van het Veenendaalse GVVV hadden hem al snel op de korrel. ,,Maar ik ging niet", zegt Brouwer nu lachend. ,,Ik zat met school en ging vervolgens in dienst. Het leek mij dus niet het juiste moment. Daarnaast had ik het bij HDS prima naar mijn zin."


KLUTSGOAL Toch bleven de Veenendalers terugkomen en de lokroep kon hij niet weerstaan. De aanvallende middenvelder zou langzaam gebracht worden, eerst minuten moeten maken in het tweede, maar zijn kans kwam sneller dan verwacht. Mede door blessures mocht Brouwer van hoofdtrainer Peter Visee zijn debuut maken in het eerste team van GVVV en direct was hij trefzeker. Het was een treffer die Brouwer vervolgens nog veel vaker zou maken; een typisch 'Brouwertje', zoals GVVV-supporters vaak zeiden na een goal. De hoofdpersoon in kwestie daarover: ,,Ik was geen getalenteerde voetballer. Sierlijk ook niet, maar ik liep wel altijd. Joeg spelers af, ging voor elke bal en stond vaak op de juiste plek en maakte dan weer zo'n klutsgoal. Dat was ook bij mijn debuut zo."


GEEN TITEL Zijn werklust en positieve instelling werkten op iedereen aanstekelijk en Brouwer was na zijn debuut op 22-jarige leeftijd niet meer weg te denken uit het eerste team van GVVV. Twaalf seizoenen lang acteerde hij op hoog amateurniveau en speelde in totaal 267 officiële duels voor de Veenendalers. ,,Fantastische jaren", is hij duidelijk. ,,Wij hadden een vaste kern met spelers en hebben zoveel mooie dingen meegemaakt."
Hierbij gaat de gedachte van de 36-jarige terug naar de KNVB-bekeravonturen waarin profclubs Sparta Rotterdam en Excelsior werden verslagen, maar ook naar die ene wedstrijd in Volendam. ,,We stonden op de eerste plaats en waren dus eigenlijk kampioen. De beste amateurvereniging van Nederland. Maar de KNVB besloot dat er een beslissingswedstrijd moest komen, want Spakenburg had evenveel punten. Die wedstrijd ging verloren, waardoor we niets tastbaars overhielden; daar baal ik nog altijd van."


BELANGRIJKE TREFFER De bittere nasmaak werd echter twee seizoenen later weggespeeld. John de Wolf had trainer Erik Assink opgevolgd en speelde een belangrijke rol in de voetbalnajaren van Simon Brouwer. De aanvoerder had op dat moment een kruisbandblessure en revalideerde samen met de oud-international. ,,Een half uur voor elke training stonden we samen op het veld. Moest ik de bal keihard trappen terwijl hij zijn voet ervoor had gezet. Knettergek, maar het hielp wel.”


Dit alles bleek niet voor niets, want in datzelfde seizoen betaalde Brouwer alles dubbel en dwars terug in de promotiewedstrijd tegen Rijnsburgse Boys. Na maanden van revalideren mocht hij in de belangrijke wedstrijd in de basis starten en mede door zijn twee treffers won GVVV. ,,Daardoor kwamen we wederom op het hoogste amateurniveau en tja, dat was dus misschien wel de belangrijkste treffer uit de geschiedenis van de club."


MENTALITEIT Na een mooi huwelijk besloot Brouwer op 32-jarige leeftijd afscheid te nemen van het prestatievoetbal en vertrok naar vierdeklasser VVA Achterberg. Gewoon lekker voetballen was de gedachte. Door de corona-crisis verliepen de afgelopen twee seizoen niet zoals Brouwer hoopte, maar het is goed zo. De tijd en energie gaat naar zijn partner, zijn dochtertje en naar familie en vrienden. ,,Ik was misschien een laatbloeier, maar ik heb wel alles uit mijn voetbalcarrière gehaald. Mijn jeugdjaren waren fijn, ik ben in dienst geweest en heb een fantastische periode bij GVVV gehad. En tja, dat ik niet altijd geliefd was bij tegenstanders zie ik als compliment. Ik heb bewezen dat je met hard en slim werken veel kunt bereiken en ik hoop dat dit een voorbeeld kan zijn voor de jeugd. Want eerlijk is eerlijk; daar mis ik wel eens de juiste mentaliteit."