'Een vrolijk muziekje geeft een beetje plezier'

28 december 2020 om 19:42

Muzikant Gocho ziet winkelend publiek genieten

DOORN Regelmatig wordt de parkeerplaats van Albert Heijn opgeluisterd met accordeonmuziek, gespeeld door de 23-jarige uit Bulgarije afkomstige Gocho Stevanov Georgiev. Een gesprek met een man die houdt van mensen, muziek en andere culturen.

Van tijd tot tijd logeert Gocho bij kennissen in de Betuwe. Hij is echter vaak in Doorn aan te treffen. ,,De Betuwe is een prachtige streek”, laat hij weten. ,,En dat geldt al helemaal voor de lente en de zomer, maar het is er wel stil. Zodoende zit ik hier vaak muziek te maken omdat er hier constant redelijk veel mensen op de been zijn. De voorbijgangers genieten er van en dat maakt mij ook weer blij.”

Als kind zag hij in Bulgarije veel straatmuzikanten en ontdekte dat hij dat ook wilde zijn waarop hij zichzelf geheel eigenhandig leerde om piano en accordeon te spelen. ,,Ik heb nooit les gehad, maar ik merkte dat ik alles snel oppakte en ben daar intensief mee door gegaan”, verduidelijkt hij. ,,Ik heb ook geprobeerd om gitaar te spelen, maar dat krijg ik op de één of andere manier niet goed onder de knie."

Hoe vindt hij de Nederlandse cultuur? ,,Nederlanders zijn wel vriendelijk”, reageert hij. ,,Soms krijg ik wel de indruk dat veel Nederlanders altijd haast hebben.” Dit laatste zegt hij ietwat grinnikend. ,,En dat is niet negatief bedoeld want dat heeft natuurlijk ook te maken met het feit in welke cultuur je nou eenmaal bent opgegroeid”, gaat hij verder.

Hij merkt op dat er op school nooit echt veel over Nederland werd verteld. ,,Wat je wel vaak hoorde, was dat Nederland bekend stond om zijn molens, kaas, bloemen en klompen. Die eerste drie dingen zag ik bij mijn allereerste bezoek bevestigd, maar ik weet nog dat ik verbaasd was omdat ik niemand op klompen zag lopen. Iedereen droeg gewoon schoenen; net als wij. Nederlanders hebben mij toen verteld dat voornamelijk boeren op klompen liepen omdat ze vaak op drassige grond werkten. Met klompen kwam je niet ze snel vast te zitten en bovendien zijn ze ook makkelijk schoon te maken."

Een ander punt dat Gocho aanvankelijk verbaasde, was de naam ‘Nederland’ of ‘Holland’ zoals wij ons land ook wel noemen. ,,De schoolmeester legde uit dat die naam had te maken met het feit dat dit land ‘laag’ of ‘hol’ is omdat het voor een groot deel onder het niveau van de zeespiegel ligt. Ergens in de vorige eeuw was er toch een grote ramp doordat een deel van dit land werd overstroomd en waarbij een paar duizend mensen zijn verdronken?"

Zonder het antwoord af te wachten, gaat hij verder: ,,En dan hoor je dat men daarna enorme dijken en installaties bouwde zodat iedereen voortaan droge voeten hield en op dezelfde plek veilig kon blijven wonen!" Verbazing en bewondering zijn te horen in zijn stem. ,,Ongelooflijk. In plaats van weg te trekken, duwde men gewoon even de zee opzij."

Het gesprek komt op de corona. ,,Dat is heel benauwend en onwezenlijk", laat hij weten. ,,Ouderen in Bulgarije vergelijken het met de periode waarin Bulgarije en onze andere buurlanden werden overheerst door Rusland. Ik heb die tijd natuurlijk niet meegemaakt, maar dan hoor je hoe men op allerlei terreinen beperkt was in de vrijheid: je mocht niet alles lezen, je moest op je woorden letten en reizen naar elders was vrijwel onmogelijk. En nu is dat op een bepaalde manier weer terug. Je mag elkaar zelfs geeneens meer een hand geven. Het is te hopen dat het vaccin er snel is en dat het ook werkt zodat iedereen weer kan leven zoals een jaar geleden."

Hierop begint hij weer te spelen op zijn accordeon. ,,Een vrolijk muziekje geeft ook weer een beetje plezier", besluit hij. ,,Het is trouwens een Bulgaars volksliedje dat je nu hoort." Hij knikt vriendelijk als een voorbijganger een muntstukje in zijn bakje deponeert.