'ProRail maakt stationsproject niet af'

8 juli 2020 om 10:20

Rol weggelegd voor NS en gemeente

MAARN Een aantal bewoners van de Tuindorpweg in Maarn ondervindt nog steeds hinder van reizigers en anderen die zich bevinden op het perron voor de trein richting Utrecht. Hun tuin grenst aan het begroeide talud, dat eigendom is van ProRail. Het laatste Maarnse stationsproject, dat deel uitmaakte van het onlangs opgeleverde spoorwegstation Driebergen-Zeist, gaf opnieuw hoop op verbetering. De nieuwe perronafscherming voldoet echter maar ten dele. ProRail maakte het project niet af, volgens de dorpelingen.

Hanny van Eerden

Daar waar in Nederland jaarlijks tientallen stations worden vernieuwd tot luxe stads- of dorpsentree, moet het groene dorp Maarn het - als startplaats voor toeristische wandelingen - doen met beperkte, al direct met graffiti besmeurde, houten perronafscherming. De nieuwe afscherming stopt verder abrupt bij de intussen ook niet meer van afplakplaten voorziene, transparante abri. Hier moet een aansluitend metalen hekje op heuphoogte de aanwonenden vrijwaren van overlast. „Dat hekje schiet tekort”, zegt aanwonende Angelique Balfoort-Van der Meij. „Alhoewel wij voor dit verbeteringsproject konden meedenken tijdens recente bewonersbijeenkomsten en wij al decennia correspondentie voeren met zowel de afdeling Publieksvoorlichting als de directie van ProRail, hebben wij nog steeds geen oplossing.”

LEEFBAARHEID De hinder die haar gezin en buren ondervinden van zowel jongeren als volwassenen is groot. „Het lage hekwerk maakt niet alleen het voet zetten op privé gebied wel erg gemakkelijk,” vervolgt Balfoort. „We zijn ook volledig onbeschermd tegen inkijk, aanroepen, wildplassen en het naar beneden werpen van etensresten en ander afval. Daar komen ook nog eens ratten op af. We zijn blij met onze voormalige NS Tuindorpwoning, maar de overlast is een aanslag op de leefbaarheid. Adequate afscherming kan dit soort nare situaties voorkomen.”

De inkijk vermindert in de zomermaanden, dankzij de boombladeren. Die bladeren zijn er tegelijkertijd debet aan dat er nauwelijks meer dan een streepje zon in de tuinen op het zuiden valt. Balfoort: „We vangen te weinig daglicht, al is bomenkap voor niemand een optie. We houden van groen. Vaak genoeg vroegen we echter om het toppen van de doorgeschoten reuzen. Ook ander onderhoud, zoals het verwijderen van dode, hoge coniferen, moet de bij harde wind voor ons onveilige situatie kunnen verbeteren. Tot nu toe kregen we van ProRail nul op het rekest.”

POTJE Coen van Kranenburg, woordvoerder van ProRail, vindt het vervelend dat niet iedereen tevreden is. „Samen met omwonenden kozen we voor verlenging van de houten afscherming”, zegt hij. „Voor het appartementencomplex is dat een oplossing. Wie wat verder van het perron af woont en een diepe tuin heeft, kreeg geen afscherming. Dat ligt moeilijker, want we hebben vierhonderd stations en werken met gemeenschapsgeld; het hiervoor bestemde potje is helaas niet oneindig groot. We doen ons best, maar moeten scherpe afwegingen maken. Wel begrijpen we dat deze situatie niet ideaal is. Daarom nemen we contact op met NS en de gemeente. Zij kunnen hierin een rol spelen.”

Gemeenteraadslid Erik van Buiten geeft aan al van plan te zijn om, samen met raadslid Evert de Boer, nogmaals wethouder Gerrit Boonzaaijer te vragen om in deze tot een oplossing te komen met ProRail.

ACTIE Van Kranenburg belooft actie voor wat betreft het toppen van de hoge bomen langs het perron. „Dat onderhoud is te lang blijven liggen”, bevestigt hij. „Hierover nemen wij contact op met onze aannemer.”