Kijk op Cultuur: Nationaal talent exposeert in Langbroek

De reacties op de column van vorige week logen er niet om: tobbende amateurschilders op zoek naar dat ‘eigen handschrift’. ‘Hoe moet ik dat dan doen?’ vroeg een lezer. Het advies luidt: voorbeelden loslaten en doorgaan, dan komt het vanzelf. Van Bert Bovenberg kwam er een heel bescheiden reactie: ‘….het is niet voor iedereen weggelegd een eigen uitdrukkingswijze te vinden’. Nee, dat is zo, maar, beste Bert Bovenberg, ik zag je site en ik moet zeggen dat daar een aantal erg leuke schilderijen op staan! Hulde voor de zoektocht naar de eigen benadering in de schilderkunst!

door Nicole van der Schaaf

Maar nu een professionele schilder die in zijn lange leven een heel nadrukkelijke eigen plaats heeft verworven in onze nationale kunstgeschiedenis: Leo Schatz. Hij is 92 jaar nu, schildert nog steeds en exposeert tot 2 januari 2011 zijn werk bij Galerie Laimböck in Langbroek.

Leo Schatz gebruikt uitsluitend kleur om uitdrukking te geven aan vorm en gevoel, de twee hoofdbestanddelen van zijn werk. In een recent interview meldde hij zelf: ‘….Wat ik doe is geen kleurtjes maken, maar een emotie uitdrukken. Als een kleur expressief is, een uitdrukking is van mijn gevoelens en bedoelingen, ben ik geslaagd’.

Schatz werd in 1918 geboren in Amsterdam en bezocht aldaar de kunstnijverheidschool en de Rijksacademie. In de Tweede Wereldoorlog belandde hij in het verzet en dook onder. Na de oorlog ging hij op uitnodiging van de Deense regering naar Denemarken alwaar hij bevriend raakte met diverse schilders. Eenmaal terug in Amsterdam begon hij -net als zijn collega’s die zich vrijwel gelijktijdig groepeerden tot de COBRA groep - te experimenteren met de grondbeginselen van het abstract expressionisme.

De kunstenaars Karel Appel, Corneille, Constant, Asger Jorn en Christian Dotremont richtten in 1948 COBRA (Copenhagen, Brussel, Amsterdam) op en braken daarmee radicaal met de afwachtende, gematigde houding binnen de Nederlandse beeldende kunsten. Zoals zoveel kunstenaars in die naoorlogse periode volgde ook Leo Schatz deze ontwikkelingen en creëerde zelfs een geheel eigen vorm van abstractie.

Een van de belangrijkste wegbereiders van COBRA is zonder twijfel de schilder Constant geweest. Hij liep vóór de troepen uit en toch was deze Constant Anton Nieuwenhuys in feite een heel degelijke, klassiek opgeleide schilder.

In de loop van zijn carrière heeft Constant het wilde, intuïtieve schilderen weer verlaten om te komen tot prachtig, poëtisch en kleurrijk werk dat hij tot het eind van zijn leven, in 2005, zou blijven maken.

Constant en Leo Schatz zijn geen ‘broeders in de kunst’ geweest, geen vrienden maar wél verwante zielen als je hun beider werk bekijkt. Want ook Leo Schatz keerde terug naar de kleurrijke poëzie en het herkenbare object.

Zeker gaan kijken naar deze tentoonstelling van een groot talent in Galerie Laimböck, Doornseweg 10, Langbroek. www.galerielaimbock.com

Reacties zijn welkom op: artprom@wxs.nl