Kinderen en jongeren moeten zo 'thuis mogelijk' kunnen opgroeien.
Kinderen en jongeren moeten zo 'thuis mogelijk' kunnen opgroeien.

Zorgregio zoekt mensen die ‘huis en hart openstellen’

27 augustus 2021 om 10:00 Maatschappelijk

HEUVELRUG Niet alle kinderen kunnen rekenen op een stabiel thuis. Soms is het nodig dat ze voor een middag, een weekend, maand of langer bij andere mensen terecht kunnen. In de regio Zuid Oost Utrecht werken gemeenten (Bunnik, De Bilt, Utrechtse Heuvelrug, Wijk bij Duurstede, Zeist) samen om alle kinderen en jongeren zo thuis mogelijk op te laten groeien. Dit betekent dat we bij problemen het gezin ondersteunen zodat kinderen thuis kunnen blijven wonen. Soms lukt dit niet of is het nodig om ouders te helpen door kinderen tijdelijk ergens anders op te vangen. Het liefst doen we dit in een ander gezin.

Wie ook iets wil betekenen voor kinderen of gezinnen in de gemeenten Zeist, Utrechtse Heuvelrug, Bunnik, de Bilt of Wijk bij Duurstede (samen zorgregio Zuid Oost Utrecht) kan dat doen via informele steun of als vrijwilliger, via (deeltijd) pleegzorg of gezinshuiszorg. Om steungezin, vrijwilliger of (deeltijd) pleegouders te zijn, is geen professionele achtergrond nodig. Op 8 september 2021 om 19:30 uur is er een online informatie bijeenkomst. Hier zullen vrijwilligers, pleegouders en gezinshuisouders hun verhaal vertellen en kunnen er ook vragen gesteld worden.

Een voorbeeld: Op het eerste gezicht is het een ‘gewoon’ gezin. Met drie prachtige kinderen. Een gezin waar samen wordt gespeeld, gewandeld, gekookt, gelachen, gehuild, geleefd. Toch is het ook bijzonder: de kinderen wonen niet bij hun ouders en hebben een complex rugzakje. In een gezinshuis krijgen ze de liefde, aandacht, veiligheid en zorg die zij nodig hebben.

Inge en haar partner vangen sinds 2005 gezinshuiskinderen met complexe problematiek op. Kinderen met ernstige hechtingsproblemen, vaak in combinatie met bijvoorbeeld autisme, een lichte verstandelijke beperking of een trauma.

Om de juiste zorg te kunnen bieden, zijn gezinshuisouders professionals met een afgeronde HBO-opleiding en SKJ-registratie. Inge: ,,Het is een volwaardige, betaalde baan. Deze kinderen hebben fulltime aandacht en zorg nodig.”

HECHTING Voor een gezonde hechting speelt de leeftijd waarop een kind in een gezinshuis komt, een grote rol, zegt Pien (14), die al als baby in het gezinshuis kwam: ,,Als ouders een klein kindje in huis nemen, is de kans op een goede hechting groter.”

Als ouders een klein kindje in huis nemen, is de kans op een goede hechting groter

Pien voelt zich hier thuis. ,,Ik zie hen als mijn ouders”, vertelt ze. ,,Ze knuffelen, gaan mee naar uitvoeringen en rapportgesprekken op school, komen voor mij op. En ik kan altijd bij hen terecht. Ik ben heel blij met ze en vind het hier leuk. Als ik ga logeren, heb ik echt heimwee.”

Inge knikt: ,,Als Pien gespannen is, kan ze zich hier thuis weer ontspannen. Ook al is het druk in haar hoofd of is ze verdrietig. Dan doen we vaak een worstenknuffel: zij als worstje tussen ons in.” 

VERWACHTINGEN Realistische verwachtingen zijn belangrijk voor gezinshuisouders, vindt Inge. ,,Je werkt in het hier en nu. Daar gebeurt het, ook al zijn de stapjes nog zo klein. We zijn blij als de kinderen taakjes uitvoeren of met zakgeld leren omgaan. Dat zijn vaak trajecten van een lange adem. Veel herhalen of ‘ondertitelen’. Als het dan lukt, is dat zo mooi.”

ROEPING Alles wat ze doen, staat in het teken van de kinderen. ,,Het is echt een roeping. Ons eigen leven staat zo lang on hold. Als de kinderen uit logeren zijn, pakken we dat weer even op.” Toch is het belangrijk om af en toe even op adem te komen. ,,De problemen kunnen een zware wissel trekken op het hele gezin. Gelukkig kunnen we altijd een beroep doen op een gedragswetenschapper. Ook denkt de gemeente mee in het faciliteren van oplossingen, zoals taxivervoer naar speciaal onderwijs.”

Ze zijn gedreven, willen kinderen helpen. Stap voor stap. ,,Het is telkens een zoektocht. Wat zit er onder het gedrag? Hoe kunnen we het kind op weg helpen? Telkens opnieuw een avontuur, een uitdaging waarin we onze tanden zetten. Wordt specifiek gedrag veroorzaakt door trauma’s? Of moeten we (ook) met een andere bril, zoals een autisme-bril, kijken? Of anders communiceren? Mooi als zo’n aanpak werkt en je dat ook kunt delen met de leerkracht.”

,,Mooi om te ontdekken hoe je een kind kunt helpen, wat het nodig heeft. Al is het ‘maar’ een ieniemienie-stapje. Zo’n kind komt van ver. Leren door met elkaar het leven aan te gaan. Het geeft ons energie en betekenis aan ons leven.”

Meer weten of aanmelden? Ga naar www.openjethuis.nl

advertentie
advertentie