Ingezonden brief: 'Hoe nu verder?'

Zij dronken een glas, zij deden een plas en alles bleef zoals het was. Deze gevleugelde woorden uit 1714 (zie Google) en sindsdien veelvuldig geciteerd lijken eveneens van toepassing op ons gemeentebestuur, college en raad. Met de komende gemeenteraadsverkiezingen in zicht lijkt er immers een absolute lethargie te zijn neergedaald bij de politieke partijen. Blijf zitten waar je zit en verroer je niet, lijkt het credo om de verkiezingen te overleven. Doodse stilte als het gaat over plannen om de vele politieke problemen die onze gemeente rijk is krachtdadig op te lossen. Om aan het einde van de totaal mislukte raadsperiode 2010-2014 nieuwe bezems in te zetten om de augiasstal eens grondig uit te mesten. Sterker nog: niet vier jaar, maar acht jaar mismanagement, gebrek aan controle en lamentabel bestuur.

Als vroegere wethouder van Maarn en destijds warm pleitbezorger van de samenvoeging, voel ik nog steeds een zekere (mede)verantwoordelijkheid voor het resultaat. En dat is om je voor te schamen. Zo voel ik dat.

Neem nou de kop in Nieuwsblad De Kaap van afgelopen week: 'Veel geld glipt door onze vingers', aldus een klagerig raadslid. ,,Iedereen is verantwoordelijk en daarmee is niemand meer verantwoordelijk." Als je het stuk verder leest krijg je tranen in je ogen. Niet van medeleven met die arme getormenteerde raads- en collegeleden die, uiteraard buiten hun schuld, alles bij hun vingernagels zie afbreken, maar verzuimen een deugdelijke analyse te maken en een verbeterprogramma op te zetten. Wel vangen maar niets doen. Dat deden ze in Rotterdam Feyenoord ook. Maar op de Utrechtse Heuvelrug zouden we toch wat meer ruggengraat mogen verwachten.

Ja, raad en college, jullie zijn, ieder persoonlijk, schuldig aan wanbestuur. Als ik de provincie was, zou ik alle zittende raads- en collegeleden op non-actief stellen zonder betaling en een commissaris aan stellen om het schip recht te trekken. Maarja, zo werkt het niet.

In plaats daarvan laten de kandidaten voor de nieuwe raadsperiode zich afficheren met een brede glimlach die de boodschap uitstraalt: 'het komt wel goed'. Mijn inschatting is dat het helemaal niet goed komt, want waar zijn de plannen van de politieke partijen die dat ongefundeerde optimisme staven? Niets over gelezen in de krant, niets over gehoord van mijn politieke vrienden. Alle politieke partijen met landelijke dekking leunen een beetje tegen de Haagse matras aan, een beetje liberaal doen, een beetje sociaal, een beetje humanistisch, ziezo de volgende vier jaar, zo niet zes jaar (burgemeester) zit ik weer gebakken. Wat een lamlendigheid.

Niemand die zich zorgen lijkt te maken dat dankzij spilzucht (nieuwe gemeentehuis) rijk rekenen (oude gemeentehuizen en grondposities veel te hoog in de boeken opnemen) en nalatig toezicht (het failliet van de ODru onder voorzitterschap van onze burgemeester Naafs) de reserves en buffers van de gemeente in tekorten zijn omgeslagen. Met als gevolg dat noodzakelijk onderhoud en vernieuwing van onze gemeentelijke infrastructuur, zoals onder meer de reconstructie van de Hoofdstraat in Driebergen en de ondertunneling bij de spoorwegovergang in Maarsbergen niet of tegen zeer hoge rente kunnen worden uitgevoerd.

Het is dat mijn actieve politieke carrière inmiddels achter mij ligt, anders zou ik graag terugkeren in de raad of het college. Hoewel ik vrees dat ik niet door de ballotage zou komen: te lastig. Wacht niet langer uw kont tegen de krib te gooien, spreek het bestuur van uw favoriete politieke partij aan om harde maatregelen te nemen. De huidige raadsleden hoeft u niet meer aan te spreken, die zijn irrelevant geworden. Zeg tegen de voorzitter dat het roer om moet of dat u anders niet meer op hun kandidaten zult stemmen. Democratie zoals nu al acht jaar op de Utrechtse Heuvelrug wordt bedreven, is ten dode opgeschreven. Laat de raad en het college er niet mee wegkomen. En laat uw stem meetellen, niet alleen op 19 maart, maar nu. Door ook uw ongenoegen kenbaar te maken. In de krant, op vergaderingen en politieke bijeenkomsten. Dat is echte democratie die ook na 19 maart nog doordreunt. Dit artikel staat ook op mijn faceboekpagina, voor het geval u wilt reageren.

Wim van Halm, Maarn