Het verdriet van Amerongen

25 maart 2010 om 00:00 Nieuws

Amerongen is een prachtig dorp met veel interessante monumenten, een mooie 17de eeuwse kerk, een kasteel dat prachtig gerestaureerd is, gezellige winkels, leuke kroegen en een rijke historie. Een echt ‘wandeldorp’ waar het goed toeven is en een dorp dat gekoesterd wordt door de inwoners. ‘Speerpunt’ Amerongen wordt genoemd in de gemeentelijke cultuurnota. Amerongen als middelpunt, voorbeeld en koploper voor het cultuurtoerisme dat men graag wil stimuleren en verder ontwikkelen.

Historisch laantje met grond gelijk gemaakt AMERONGEN - Er was eens... een heel mooi, natuurlijk laantje in Amerongen. Wandelend over dat laantje van het kasteel naar het bos keek je uit over de Bovenpolder. Aan je linkerhand zag je de achterzijde van het 19de eeuwse pand van Oranjestein met de toren van de Andrieskerk. Links en rechts op het onregelmatige paadje stonden oude, karaktervolle bomen in diverse soorten en er was een slootje en een kleine vijver waar altijd wel iets te zien was. Echt een laantje om even de ontstresssen, inspiratie op te doen en vooral om vogels te kijken die de Bovenpolder aandoen. Lieflijk was het; helaas met de nadruk op WAS het, dat ‘Lievendaeltje’.

door Nicole van der Schaaf

Wat mooi is wil je graag delen met anderen, dat zag ook de gemeente en dus ontwikkelden zij het plan om langs al dat moois een speciale toeristische route uit te zetten. Dat viel niet bij alle Amerongers even prettig, maar er valt wellicht mee te leven zolang het maar geen verwantschap krijgt met bijvoorbeeld het Limburgse Thorn of, nog erger, het Drentse Orvelte.

Dergelijke plannen zijn altijd goed voor de middenstand, maar lang niet altijd voor de identiteit van het oude dorp. Thorn heeft veel gewonnen bij haar ‘openluchtmuseum’ status: bescherming, restauratie, educatie en veel inkomsten uit het toerisme. De keerzijde is dat het dorp ook veel verloren heeft aan de toeristische kitsch die onlosmakelijk verbonden is met de veranderde status.

En wat gebeurde er in Amerongen? Zonder slag of stoot werd het mooiste laantje, dat ‘Lievendaeltje’ geheel met de grond gelijk gemaakt. De gemeente wijst naar de provincie als verantwoordelijke voor de kap; de gemeente ontving slechts een afschrift van de melding. Talloze Amerongers voelen de kaalslag echter alsof zij door de gemeente direct in het hart geschoten zijn. Dit is niet alleen een verlies voor Amerongen, maar voor alle inwoners van de Heuvelrug! Toegegeven, er stonden enkele slechte, zieke bomen tussen en onderhoud was wel dringend noodzakelijk. Maar dat kun je ook geleidelijk doen. Selectief uitdunnen, zieke bomen eruit als die tevens gevaarlijk zijn óf een opknapbeurt laten uitvoeren door boomchirurgen was een mogelijkheid geweest. Hier komt nog bij dat de kaalslag slecht gecommuniceerd is met de bewoners van Amerongen. Enige toelichting over het hoe en waarom van deze ingrijpende actie was zeker nodig en had wellicht de ergste schrik kunnen voorkomen.

De gemeente moet de plannen voor de toeristische looproute maar omleggen; het mooiste stukje van historisch Amerongen is niet meer.