Stephan Goes: ‘Mijn zilverbekjes zijn de beste van de wereld’

4 februari 2010 om 00:00 Nieuws

Terwijl Stephan Goes wijst op de mooie bos bloemen die hij namens B&W kreeg aangeboden, schuift wethouder Clemens van der Burg aan om het succes nog eens extra glans te geven. Goes en Hermsen zijn nog maar nauwelijks bekomen van de enorme hoeveelheid indrukken die hun overkwamen bij het Portugese avontuur, dat zo’n prachtig resultaat kende. Maar voordat Stephan Goes de oorkonde, die het succes definitief bevestigde, in ontvangst kon nemen moest er heel veel geregeld worden.

LEERSUM - Stephan Goes is er maar wat trots op dat hij kan zeggen dat hij wereldkampioen is. Met zijn twaalf zilverbekjes ging hij daarvoor, samen met penningmeester Hein Hermsen van vogelvereniging De Volière, naar het verre Porto in Portugal. Tussen de meer dan 19.000 vogels viel zijn inzending op. Tweemaal zelfs, want de jury beloonde zijn enkeling met 94 punten en zijn stam - vier gelijke vogels - met 375 punten, vier meer dan de nummer twee en dat is een heel groot verschil.

door Jan Meijer

Busreis

,,Omdat de vogels niet per vliegtuig kunnen reizen, moesten ze de reis van 28 uur naar Porto per bus maken. Die was speciaal voor de vogelkooien aangepast. Ik moest mijn 12 vogels - twee stammen en vier enkelingen - op 13 januari in Zutphen afleveren, daar werden ze door een dierenarts gekeurd. Samen met de andere 1000 vogels uit Nederland, die waren ingeschreven vertrokken ze. Dan begint een week vol spanning. Je bent de dieren dan een hele week kwijt en moet maar afwachten hoe ze de reis hebben ‘ overleefd’. Zitten alle veertjes nog wel perfect, of zijn er geen andere beschadigingen. Want zelfs als er een klein detail misgaat, dan kun je het vergeten. Dat wordt bij aankomst gecontroleerd.’’ In de immense hal - zo groot als een voetbalveld - kregen Goes en Hermsen de vogels weer te zien en bleek dat ze in prima conditie waren. Toen de juryrapporten bekend werden bleek hoe sterk de inzending van Stephan Goes was. ,,Mijn vogels sprongen eruit. Ze waren beter dan die uit Italië, het grootste vogelland ter wereld, dat veruit de meeste prijzen in de wacht sleepte.’’ En zo kreeg Goes de mooiste waardering voor zijn jarenlange, liefdevolle zorg voor zijn vogels. ,,Ik kweek alles zelf. Je mag maar twee jaar met dezelfde vogels meedoen, dus moeten er steeds weer goede opvolgers klaarstaan. Ik zal niet zo gauw vreemd bloed binnenhalen. Alleen als ik ergens een mooi detail zie, dat ik graag in mijn vogels wil terugzien, doe ik dat. Ik heb nu internationaal naam gemaakt. In Nederland had ik dat al, want daar strijd ik vaak tegen mijn eigen vogels.’’ Goes is ook trots op zijn vereniging ‘De Volière’. ,,Dat we met zo’n kleine vereniging zo presteren is geweldig. Dit jaar werden er ook nog eens twee leden Kampioen van Nederland.’’ Een jaar lang mag Stephan Goes zich Wereldkampioen noemen. ,,Ik ben daar heel wijs mee.’’ En hij heeft de smaak te pakken, want volgend jaar worden de wereldkampioenschappen in Frankrijk gehouden. ,,Dan wil ik er weer bij zijn, en proberen deze titels te prolongeren.’’