Indringend boek over ‘Onze kampjaren’
16 april 2009 om 00:00 Nieuws,,In februari 1942, vlak na het uitbreken van de oorlog met de Japanners, werd het hospitaalschip gebombardeerd en is mijn vader gesneuveld,” vertelt Kieks te Velde. ,,We bleven toen met zijn drieën achter in Surakarta. Na de capitulatie van Nederland voor de Japanners in 1942 konden we daar nog blijven wonen, maar het werd wel steeds gevaarlijker. Eind 1942 zijn we toen in een interneringskamp terecht gekomen” vult Egbert aan.
door Rob Verbraak
,,Gedurende ons verblijf in deze kampen heeft moeder alle gebeurtenissen op papier gezet in de vorm van een dagboek. Met hart en ziel is zij in 2000 begonnen om hiervan een boek te maken, omdat zij haar ervaringen wilde delen en op deze manier bereikbaar wilde maken. In de loop van die jaren werden haar ogen steeds slechter en de laatste jaren tot aan haar dood in 2005 was ze praktisch blind. Er was toen al bijna een eerste versie van het boek klaar die ze niet kon lezen, dus las ik voor. Zij en ik hebben intens genoten van de vele discussies die er op gericht waren om de details uit dat verre verleden te achterhalen. Zij was nog glashelder en had een fotografisch geheugen. De definitieve tekst van het boek zoals zij het voor ogen had, is net voor haar dood gereed gekomen. Op haar sterfbed is nog een laatste detail gewijzigd,” vervolgt Egbert te Velde. Het boek geeft een indringend beeld van de ontberingen in de interneringskampen, het gebrek aan eten, de slechte omstandigheden op het gebied van hygiëne en de saaiheid van het kampleven. Alle illustraties in het boek zijn van voorwerpen die uit die tijd bewaart zijn gebleven, zoals rapporten van de kinderen, kleding en verlanglijstjes bij verjaardagen. De laatste hoofdstukken van het boek gaan over de tijd vlak na de bevrijding en over de lange terugreis. Dat was eerst met een Engels vliegdekschip naar het toenmalige Ceylon en daarna met de boot De Nieuw Amsterdam naar Nederland. Het boek is verkrijgbaar bij boekhandel Binkhorst op de Kampweg in Doorn.
