Darthuizer Toneel trekt tweemaal volle zaal
2 april 2009 om 00:00 NieuwsBegeleid door onheilspellende muziek ging het doek open en werd meteen de sfeer gezet. Een luid tikkende klok was steeds prominent aanwezig, terwijl het mysterie aanvankelijk almaar groter werd en pas - zoals het hoort - in het vierde bedrijf werd opgehelderd. Gaandeweg het stuk bleek dat het verhaal ondergeschikt was aan de karakters van de rollen. En dan blijkt de kracht van DTV. Wieb Jaaltink, lang en met een zeemanssnor getooid, speelde een vastberaden gepensioneerde zeeman die het mysterie wil oplossen. Zijn vrouw Mathilde kon niet bekakter worden neergezet dan door Monique van Lunteren. Marieke Hek was geknipt voor de frisse dochter, die samen met Walter Jaaltink - de verdwenen vorige bewoner die in het kasteel van de kapitein bleef ‘rondspoken’ - uiteindelijk het mysterie oploste.
door Jan Meijer
Wat is een kasteel zonder personeel? Lolke en Wietske waren de ex-zeeman die zijn kapitein trouw bleef en de dienstbode die zich weinig aantrok van haar bazin, hoe zeer deze dat ook gewenst had. Pieter van Kruistum en Petra Bosch speelden die rol niet alleen, ze wáren het. Omdat Sinne - de schminksters hadden van Paul van Veen een prachtige mysterieuze man gemaakt - het vertikte te vertellen wat hij wist en doofheid voorwendde met zijn herhaald ‘Wáblief?’. En omdat ook buurvrouw freule van Sminia, gespeeld door een degelijke Betty Webber, weinig moeite doet haar kennis te delen met de kapitein, komt de oplossing van het mysterie niet dichterbij. Als de klok twaalf slaat, en daarna stopt met zijn getik, komt alles in een stroomversnelling. Dokter van Gendt, met deetee, blijkt de kwade genius. Jan Blankestijn was deze rol op zijn lijf geschreven en maakte een overweldigend debuut op de planken. Eveneens debuterend regisseur Simon Dekker was tevreden: ,,In dit stuk moeten de rollen elkaar versterken, daarop heb ik gehamerd en aan die opdracht hebben de spelers zich uitstekend gehouden.’’ Het publiek kon tevreden naar huis.
