Merseberch zwaait juf Joke uit
5 maart 2009 om 00:00 NieuwsOnopgemerkt is het vertrek niet gebleven. De receptie vorige week woensdag is druk bezocht door (oud) collega’s, ouders en leerlingen. ,,Ik ben verbaasd en ontroerd dat de leerlingen zoveel blijk gaven van waardering.”, aldus de juf die dikke boekwerken met zelfgemaakte gelukwensen heeft gekregen. ,,Daar heb ik al heel wat uurtjes doorheen gebladerd, het afscheid is voor mij best emotioneel.”
door Monique José Timmermans
In de jaren dat Joke Polman aan de Merseberch verbonden was, is er veel gebeurd op school. ,,Ik ben geëindigd met een heel ander team dan waarmee ik begon. Ik hoop dat de sfeer in al die tijd is gebleven, dat is moeilijk te beoordelen omdat je zelf deel uitmaakt van het veranderingsproces.”
,,De school heeft een bewogen geschiedenis.”, vervolgt Polman. ,,De toenmalige directeur moest zich wegens ziekte terugtrekken. En zijn opvolger, tevens mijn duo voor de klas, is onverwacht overleden. Dat was zo verschrikkelijk, zij werd gemist als persoon en als directeur. Intussen groeide de school met de bouw van de huizen aan de Ridder Fulcolaan. In 2000 verwelkomden we de 100e leerling. Er waren in die tijd veel personeelswisselingen, maar ook heel veel mensen die kwamen helpen en ouders dachten mee en droegen hun steentje bij zoals nu nog steeds geval is. De nieuwe directeur zat met de emotionele erfenis van de achterliggende periode en vertrok na twee jaar. Daarna is de school in rustiger vaarwater gekomen.”
Toekomst
,,Wellicht is dat de reden dat ik zo lang ben doorgegaan, terwijl ik vroeger altijd zoiets had ‘zo’n oude juf is niets voor kinderen’. Maar ik geloofde in de toekomst van de school en wilde daar deel van uitmaken. Na de verbouwing van vorig jaar en de jubileumviering, is de tijd rijp. Ik ben bevoorrecht dat ik de tijd heb kunnen volmaken, daar waar het andere teamgenoten, die met net zoveel inzet en betrokkenheid werkten,niet gegeven is geweest.”
Joke Polman begon haar carrière in Den Haag. ,,Ik had de ouderwetse kweekschool gedaan en ging werken op een - zeker in verhouding tot hier - grote school. Ik heb altijd voorkeur gehad voor de bovenbouwklassen. Waarschijnlijk stond dat dichter bij mij op die leeftijd. Toen ik begon als muzieklerares en invalkracht op De Mersenberch heb ik de herintreders- en remedial teaching cursus en gevolgd. Op een gegeven moment viel ik zo vaak in dat ik liever vaste dagen ging werken. Het was anders dan vroeger en nieuw voor mij waren de combinatieklassen. De laatste tijd heb ik voor klas 5/6 gestaan en sinds de zomer heb ik me allen bezig gehouden met RT en muzieklessen.
Als eerbetoon aan deze betrokken juf is het schoolplein voorafgaand aan de afscheidsreceptie omgedoopt tot Joke Polmanplein.