Doornaar zet zich in voor Papoea’s

11 september 2008 om 00:00 Nieuws

Oprichter Leo de Zeeuw Sr. uit Doorn had als jonge jongen de droom om missionaris te worden. Hij kon zich echter niet vinden in de strenge geloftes en ging aan de middelbare landbouwschool bosbouw studeren. Als bosbouwarchitect kreeg hij, als een van de eersten, de kans om naar Papoea (Nederlands Nieuw Guinea) te gaan. Voorwaarde was wel dat hij getrouwd was. Leo en zijn vriendin Lies trouwden en vertrokken naar de Kebar Vallei diep in de binnenlanden van Papua Barat. Bijna niemand had zich eerder in dit gebied gewaagd. Er waren dan ook helemaal geen voorzieningen. Geen bestuur, geen arts of politie. De Papoea’s die daar leefden waren niet geregistreerd en bestonden voor de overheid dus niet. Leo en Lies de Zeeuw startten een ontwikkelingsproject. Ze leerden de inheemse bevolking werken en geld verdienen zodat ze in hun eigen onderhoud zouden kunnen voorzien. In 1962 liep hun contract af en moesten ze noodgedwongen terug naar Nederland. Leo de Zeeuw:,, Door de komst van transmigranten dreigen de Papoea’s hun eigen identiteit te verliezen. Ook zijn ze, door contact met de ‘buitenlandse wereld’, in aanraking gekomen met begrippen als werkeloosheid, drank en prostitutie en ziektes als aids. De kindersterfte lag, tot twee jaar geleden, op 40%. Verder is het qua bodemschatten een enorm rijk land. Er zit koper, goud en gas in de bodem. China heeft grote belangstelling voor het tropisch regenwoud, één van de laatste stukken groene long van deze wereld. Aan alle kanten loert er gevaar voor de Papoea’s.”

‘Voorrecht om deze mensen te mogen helpen’ DOORN - Papua is de meest oostelijke provincie van Indonesië. Een exotisch land: regenwouden, blauwe luchten, zon en inheemse volkeren. Een beeld dat niet helemaal meer klopt. De binnenlandse bevolking en haar bossen worden bedreigd. De oorspronkelijke bevolking, de Papoea’s, moet zich staande proberen te houden temidden van andere volken, religies en culturen. Zij hebben steun nodig en deze geeft de Stichting Duurzame Samenleving Papua Barat hen.

door Marjan van den Dorpe

Na een werkzaam leven keerde het echtpaar De Zeeuw in 1994 terug naar de Kebar Vallei en ze zagen tot hun verbijstering dat het slechter ging met de binnenlandse bevolking dan toen ze hen in 1962 verlieten. Zij richtten de neutrale en zelfstandige Stichting Duurzame Samenleving Papua Barat (SDSP) op. Leo de Zeeuw: ,,Het is een groot voorrecht je te mogen inzetten tegen het onrecht dat deze mensen aangedaan wordt. Buiten een bestuur heeft de Stichting ook een grote groep vrijwilligers. Twee daarvan zijn op dit moment in West-Papua en zij proberen daar het enorme probleem van de kindersterfte aan te pakken.” Maar dat kunnen ze niet alleen. Daar is veel hulp en geld voor nodig. De Stichting heeft goede banden met de omroep Llink. Deze omroep heeft leden nodig om te blijven bestaan. Als de SDSP de meeste leden aanbrengt voor deze omroep krijgt zij een fors bedrag dat geheel ten goede zal komen aan de Papoea’s. Op 4 oktober zendt Llink de film ‘Aanpakken en wegwezen’ uit op Nederland 3 om 20.30 uur.

uMeer info op www.sdsp.nl.

advertentie
advertentie