Mekong Delta

18 augustus 2008 om 00:00 Nieuws

De Mekong is een van ’s Werelds langste rivieren. Ze ontspringt in China en vervolgt haar weg langs Thailand, Laos, Cambodja en eindigt als delta in het zuiden van Vietnam waar ze overgaat in de Zuid-Chinese zee. Wij besloten onze rondreis door Vietnam met een vierdaagse tocht over de Mekong.

AMERONGEN - Ameronger Mark van Barneveld verblijft samen met zijn vriendin Francis een half jaar in Vietnam. Voor De Kaap schrijft hij verhalen over zijn verblijf daar. Deze week schrijft hij over de Mekong.

Ho Chi Minh City is – ondanks dat het niet de hoofdstad is – de grootste stad van Vietnam. Vroeger heette de stad Saigon maar na de oorlog besloot de regering in Hanoi de naam te vervangen, de lokale bevolking wil nog steeds niets weten van de nieuwe naam van hun geboortegrond en houdt het bij Saigon.

Onze tocht vertrok vanuit de haven van Saigon. Met een snelle boot voeren we over stroomopwaarts, drie uur na zonsopkomst kwamen we aan in My Tho. Onderweg werd al duidelijk dat het leven in de Mekong delta zich voornamelijk op en in het water afspeelt. Vele huizen aan het water, met overal boten voor de deur; jonge kinderen enthousiast zwaaiend tijdens hun ochtendduik en tevens wasbeurt.

Aangekomen in My Tho stapten we over op roeibootjes die ons door de dichtbegroeide mangrove bossen bracht. De natuur was hier onaangetast, de bootjes authentiek, de mensen behulpzaam en de zon, zoals we inmiddels gewend zijn, onverbiddelijk. In de namiddag vertrokken we per boot via Vinh Long naar onze slaapplaats. Die nacht sliepen we in een homestay. Bij aankomst werden we hartelijk verwelkomd door de bewoners. Na een overheerlijk diner gingen we vroeg onder zeil.

Tijdens de toch zien we veel van de lokale specialiteiten. Het maken van kokosnootsnoepjes, gepofte rijst, rijstpapier, slangen- en krokodillenleer en het fokken van vis. De visfarms bestaan uit onder de drijvende huizen bevestigde netten. Ieder huis heeft duizenden vissen in haar netten en het drijvende dorp was groot. Niet ver daarvandaan bevind zicht een Cham dorp. De Cham bevolking is een van de oudste culturen in Zuidoost Azië. In de loop der jaren is de cultuur opgegaan in andere culturen, maar midden in de Mekong delta is nog een dorp waar de authentieke Cham bevolking leeft. De Cham bevolking is van oudsher islamitisch. Ineens gesluierde vrouwen en moskeeën, terwijl de rest van het land voor het grootste deel Boeddhistisch of Katholiek is.

De Mekong delta is werkelijk een prachtig stukje aarde. De dorpjes zijn er nog écht en niet ingericht op toeristen. Het doolhof van aftakkingen van de Mekong is onvoorstelbaar. De zon die ondergaat in de brede rivier laat prachtige wolkenschimmen achter. De veelheid aan kleuren maakt indruk, zoiets heb ik nooit ergens anders gezien.

Terug in Saigon. De laatste dag voordat we terugreizen naar Danang en ik ga naar het oorlogsmuseum. De beelden daar zijn afschuwelijk. Wat mensen elkaar aan kunnen doen is afschuwelijk en onvoorstelbaar. De Amerikaanse helikopters, tanks en wapens staan in en om het museum uitgestald. De Amerikanen zijn dan verslagen en vertrokken, de wonden die ze hebben achtergelaten zijn nog steeds niet geheeld.

Vietnam is een schitterend land, dat kunnen we wel zeggen na een half jaar wonen en vier weken rondreizen, maar het verleden heeft haar sporen nagelaten en beïnvloedt het dagelijks leven nog steeds. Na honderden jaren van oorlog met China, Frankrijk, Amerika en Cambodja is Vietnam nu zo’n twintig jaar vrij van oorlog. In die twintig jaar is Vietnam enorm ontwikkelt en ontwikkelt zich nog steeds. Laten we hopen dat vrede blijft, want dit land met haar prachtige natuur, schitterende cultuur en fantastische mensen mag nooit verloren gaan.