Zorg om inbreng kleine dorpen

AMERONGEN - Willem Jan Struyck is zes jaar actief geweest in de politiek. Vier jaar als VVD-raadslid in Amerongen en na de herindeling twee jaar als raadslid/fractievoorzitter in de gemeente Utrechtse Heuvelrug. Hij heeft als overtuigd voorstander een belangrijke rol gespeeld in het Amerongse herindelingsproces.

door Marleen Meijer

Een verhuizing naar Gorssel waar in de omgeving zijn wortels liggen is de reden dat Willem Jan Struyck de politieke arena op de Heuvelrug verlaat. Terugkijkend op de afgelopen jaren concludeert hij dat het raadslidmaatschap veel tijd ‘vreet’. ,,Alles van enig belang moet via de raad, ook alle tut-dingen. Er wordt verwacht dat je met iedereen contacten onderhoud van de pers tot en met verenigingen, de stukken moet je bestuderen, het afstemmen met je fractiegenoten. Al met al ben je er veel tijd aan kwijt.”

Maar Struyck kijkt ook met veel plezier terug op de afgelopen jaren. Het werken met mensen en om iets met ze te bereiken gaf hem veel voldoening. ,,Proberen mensen in de goede richting te krijgen door ze te overtuigen en zaken helder te maken. Langzaam zie je dingen dan toch veranderen.”

Dorpspolitiek

Struyck maakt zich zorgen dat er weinig raadsleden uit de kleinere dorpen overblijven. De betrokkenheid van bijvoorbeeld een raadslid uit Driebergen bij een bouwplan in Amerongen is waarschijnlijk toch kleiner dan bij een raadslid dat in het dorp woont”, concludeert hij. Maar het is moeilijk om vooral ook jongere mensen betrokken te krijgen bij de politiek in de dorpen. ,,Mensen zijn druk met werk en gezin en hebben geen tijd daarnaast politiek te bedrijven. Voor de politieke partijen is een rol weggelegd. Zij moeten zich veel meer laten zien in de dorpen.” Ook pleit Struyck ervoor dat de dorpswethouder veel vaker dan nu het dorp bezoekt en regelmatig een spreekuur in het dorp houdt.

Herindeling

Over de herindeling wil het vertrekkend raadslid nog wel wat kwijt. De herindeling komt nog niet volledig tot zijn recht vindt hij. ,,Maar er wordt aardige vooruitgang geboekt. De raad functioneert redelijk goed. Negen fracties is wel veel en ze moeten allemaal hun ei kwijt. Er is nog een lange weg te gaan, maar ik geloof nog steeds dat de herindeling een juiste keuze is geweest. In Amerongen was het zonder herindeling geleidelijk aan fout gegaan.” Als voorbeeld noemt Struyck de ict. ,,Kleine gemeenten hebben gewoonweg niet voldoende geld en mensen om daar kwaliteit in te leveren. Een kleine gemeente krijgt door de regelgeving vanuit Den Haag uiteindelijk hetzelfde voor de kiezen als een grote gemeente als Amsterdam.”

Struyck beaamt direct dat het gezelliger en knusser was toen Amerongen nog een eigen raad had: ,,Bij de bakker even de wethouder aanschieten en dergelijke. Maar al die knusheid gaf geen enkele garantie dat het op de lange termijn goed zou blijven draaien”, besluit hij.

Wat Amerongen betreft is Struyck ervan overtuigt dat de Allemanswaard een goed project is dat er zeker komt. En zegt hij standvastig de Amerongse Eng ‘met de tengels vanaf blijven’. ,,Amerongen is een fraaie plek en ik zal de mensen missen”, besluit hij.