Terugblik op Bosnië missie

26 juni 2008 om 00:00 Nieuws

De Orthopedisch Instrumentmakerij van Militair Revalidatie Centrum Aardenburg, waar Jansen (1949) als projectmanager werkzaam is, levert hulpmiddelen aan zowel burgers als militairen. In de werkplaats staan gipsmodellen en onderbenen voorzien van geavanceerde elektronica. ,,Zo’n gips pasvorm bepaalt voor het grootste deel de kwaliteit van een prothese”, aldus Jansen. Al jong maakte hij de keuze voor het leger. ,,Het was voor mij een soort vluchtweg, een andere mogelijkheid om mijn doel te bereiken, omdat ik school niet afgemaakt had”.

,,We dachten niet aan bodybags” DOORN - Nederland heeft een groot aantal veteranen. Niet alleen de militairen die tijdens de Tweede Wereldoorlog of vlak daarna zijn ingezet, maar ook jongere veteranen. Mannen en vrouwen die hebben deelgenomen aan vredesmissies in internationaal verband. Geert Jansen is één van hen. Als persofficier van de 11e Luchtmobiele Brigade werd hij in 1994 uitgezonden naar Bosnië. Een uitzending die hem naar eigen zeggen ‘overkwam’.

door Caro van den Berg

‘Captain Nobody’

Als 1e luitenant van de rode baretten waar deze eenheid aan herkenbaar is, was Jansen plaatsvervangend hoofd van de afdeling communicatie. Over zijn uitzending vertelt hij: ,,Wij hadden op basis van het VN-mandaat de rol van een soort toezichthoudende politiemacht, in deze werkwijze speelden voor ons gevoel bodybags absoluut geen rol”. Ondanks het feit dat hij vindt geluk gehad te hebben, heeft deze periode in zijn leven hem zonder enige twijfel beïnvloed. ,,We zaten daar compleet opgesloten, het was een soort open gevangenis”, herinnert hij zich. Als persofficier kwam hij Screbrenica niet uit, omdat alles door de Servische militairen gecontroleerd werd. Diverse ervaringen zijn hem bijgebleven. De saamhorigheid en kameraadschap tussen zijn collega’s, maar ook de kinderen, die zich om te overleven aan de militairen vastklampten. De bruiloft die hij meemaakte, en het sigaretje dat hij rookte met een moslim die hij onderweg tegenkwam. Aan een jongetje dat hem destijds vroeg hoe hij heette stelde hij zich voor als ‘captain nobody’. ,,Nu ben ik je vriend, straks moet je weer een andere vriend zoeken. Zo werkte dat voor de kinderen in die periode”, legt hij uit. Ook de waarschuwingssignalen in de bergen staan hem nog vers in het geheugen. Toen hij enkele jaren geleden op vakantie in Griekenland was en dit geluid opnieuw herkende, raakte dit hem diep.

Veteranendag vindt hij een prima initiatief. Diep respect heeft hij voor al zijn collega’s, zowel de oude als de jonge veteranen. Toch neemt hij er zelf bewust geen deel aan. ,,Ik heb een klus gedaan, en heb mijn eigen strijd gehad”, verklaart hij. Een velletje papier met woorden die voor Jansen belangrijk zijn trekt de aandacht: ‘.. not to worry about the future, but to live the present moment wisely and earnestly ..’. Voor hem de leidraad in zijn leven.