‘Je komt er anders uit dan je erin gaat’

9 augustus 2007 om 00:00 Nieuws

Een extra belasting zijn de hoogteverschillen die in de route voorkomen. Er wordt tweemaal berg op berg afgelopen en de hoogste klim gaat naar 2300 meter. Een gedegen voorbereiding is dan ook noodzakelijk. ,,Natuurlijk loop ik veel op de Utrechtse Heuvelrug, dat toch een heel geschikt oefengebied is en nog vlak achter de deur ook bij wijze van spreken. Maar ik ben ook naar Sauerland gegaan om te trainen”, vertelt Renes. Hij reisde een week vóór de grote dag naar Zwitserland om zijn lichaam te laten wennen aan het klimaat en de hoogteverschillen. De eerste dagen door te wandelen in de bergen en daarna door er ook hard te lopen. Zijn voornaamste drijfveren waren zowel het meedoen aan deze marathon als het uitlopen ervan, binnen de daarvoor gestelde tijd van 12 uur. Hij deed er uiteindelijk 11 uur over.

Ultra Marathon: wedergeboorte van Jeroen Renes MAARSBERGEN - Het hoogst gelegen marathonparcours ter wereld: de Swiss Alpine Marathon. Jeroen Renes liep deze marathon op zaterdag 28 juli samen met ruim 1000 anderen, waaronder een handjevol Nederlanders. Jeroen koos niet voor de gewone marathon, maar voor de Ultra Marathon. Bij de Ultra Marathon bedraagt de afstand 78 kilometer en dat is bijna twee keer de afstand van een gewone marathon.

door Han Overkamp

Het meedoen gaf hem de kans om door een schitterend gebied hard te kunnen lopen Enthousiast vertelt hij. ,,Zo loop je over een pas, dan weer over smalle bergpaadjes vol keien en even later steil naar beneden, een dal in met een prachtig uitzicht erop. Het was een en al genieten.’’ Het uitlopen van de race was echter de grootste uitdaging. ,,De eerste 40 km loop ik bij wijze van spreken met heel mijn lichaam, maar daarna loop ik vooral met mijn kop. Ik ga dan twijfelen, waarom doe ik dit eigenlijk? Om mijzelf te helpen knip ik de route in gedachten in stukjes en eis van mijzelf dat ik het volgende stukje in ieder geval ook nog loop. Zo is het mij uiteindelijk gelukt de eindstreep te halen.’’

Het weer was aanvankelijk erg mooi, maar bij de laatste afdaling sloeg het om en ging het hagelen en onweren. ,,Ik werd drijfnat en het leek meer op een survivaltocht dan een marathon. Eigenlijk vond ik het toen een heel angstig moment.” Marathonlopen is erg individueel. Terwijl Jeroen van zichzelf zegt dat hij het liefst onder vrienden en kennissen is en als een sociaal mens bekend staat. ,,Ondanks dat vind ik het een goede ervaring om helemaal op mijzelf teruggeworpen te worden. In het begin heb ik opgelopen met een Zwitser van 60 jaar oud. Hij deed al mee vanaf het eerste jaar dat deze marathon bestaat. Dat betekent dat hij hem al 22 keer heeft gelopen. Maar na een uurtje liep ik alleen verder en dan kom je jezelf wel tegen, zoals dat heet. Een vriend van mij stuurde mij een sms-je met de woorden: succes met je wedergeboorte. Zo is het precies, Je komt er anders uit dan je erin ging”.

De dag na de marathon keerde Jeroen terug naar Nederland en de volgende dag pakte hij zijn werk weer op. Zodra het restje spierpijn verdwenen is, begint zijn training voor de volgende hardlooprace: de Jungfrau marathon in september. Deze marathon heeft hij al eerder gelopnen. Zijn grootste fan, zijn vrouw Annika, gaat weer mee. Ook al omdat er iemand moet zijn die langs de route staat met fourage.