Pleegzorg verrijkt een gezin

MAARN - Met een huis vol mensen, zo is Audry Zandstra opgegroeid. Zij en haar man Fedde hebben hun huis en hart ook opengesteld voor anderen en 15 maanden als pleegouders de zorg voor Jersey op zich genomen. ,,Een intensieve periode, die ons als gezin heeft verrijkt.”

door Monique José Timmermans

De lerares in het speciaal onderwijs wordt via haar werk regelmatig geconfronteerd met uit huis plaatsing. ,,Ik heb een zwak voor die kinderen. Diepe indruk maakte het op me toen een meisje uit de klas werd gehaald door twee mensen, wegens uit huis plaatsing. Ik ben even met haar apart gaan zitten om haar voor te bereiden.”

Ook Jersey kwam onverwacht snel in het gezin Zandstra. ,,Om 16.00 uur werden we gebeld of we een peuter van 1,5 jaar konden opvangen en om 19.00 uur stond Jersey in de kamer, trappelzakje nog aan en knuffel in de hand.” Het was kort nadat het gezin was ‘goedgekeurd’ als pleeggezin.

Om in aanmerking te komen als pleegouders wordt een gezin uitvoerig onder de loep genomen. ,,We hebben bijeenkomsten gevolgd en huisbezoek gehad. Het is best intensief. Ook onze kinderen hebben we nauw bij het traject betrokken. Samen hebben we een kamertje gemaakt voor als er een pleegkindje zou komen en wat spullen gekocht. Het werd op die manier echt een ervaring die we als gezin deelden.”

Volgens Fedde Zandstra moet dat ook wel. Volgens hem is het ook goed dat er leeftijdsverschil is tussen de eigen kinderen en het pleegkind. ,,Dan liggen de interesses en vaardigheden op een ander vlak en daardoor is er minder concurrentie tussen de kinderen.”

Alhoewel zoon Linze en dochter Louise zeker hebben moeten inleveren. De lego en spelletjes zijn naar hun eigen kamers boven verhuisd. De kleine Jersey maakte van alles kapot. ,,Regelmatig deden wij als ouders ook iets speciaal met onze eigen kinderen. Naar de bioscoop bijvoorbeeld of uit eten.”

Jersey ontwikkelde zich anders dan gebruikelijk voor een kind van haar leeftijd. Ze vroeg veel aandacht en was luidruchtig. ,,Het is wel iets wat ik heb onderschat. De bagage die een pleegkindje al heeft, daardoor is het karakter al heel erg gevormd”, vertelt Audry.

,,Desondanks waren we allemaal gek op haar. Fedde had al snel een goed contact en zijn duidelijkheid gaf haar rust. Mijn donkere kleur maakte haar in eerste instantie een beetje angstig, maar ook dat verdween en na verloop van tijd ging ze me zelfs mama noemen. Onze kinderen speelden veel met haar.”

,,Het heeft ons veel voldoening gegeven om Jersey een warm thuis te geven. Het is goed dat er nu ook weer rust in huis is en meer tijd voor het gezin. We hebben veel geleerd en ik ben blij dat ik ook mijn kinderen heb kunnen meegeven dat luxe minder waarde heeft dan de zorg voor mensen. Net zoals ik dat van mijn ouders heb geleerd.”

De droom van Audry Zandstra is versterkt. ,,Het liefst zou ik het huis verbouwen en meer pleegkinderen hier opvangen. Maar dat is op dit moment niet realistisch.”