Ingezonden: Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug ongeschikt voor recreatieve fietsers

Op de voorpagina van De Kaap van donderdag 12 juli prijkt een foto waar je, als je er naar kijkt erg vrolijk van wordt. Acht glunderende dames, waaronder Let de Stigter die vanuit Rhenen het naar haar genoemde pad hebben gefietst. Wat er niet bij wordt vermeld is dat het fietspad over de kam van de de Utrechtse Heuvelrug daar, op die voormalige grens tussen de gemeenten Maarn en Doorn, halverwege ophoud.

In nationale parken in Nederland, zoals de Veluwe, Drenthe en Brabant, zijn speciale toeristische fietspaden aangelegd waarover men, zonder stank- en lawaaioverlast van gemotoriseerd woon-werk- of toeristisch verkeer, van de rust en de schoonheid van het landschap kan genieten.

Bij de totstandkoming en inrichting van het Nationaal Park Utrechtse heuvelrug, zijn zes gemeenten betrokken geweest, Rhenen, Amerongen, Leersum, Maarn, Doorn en Driebergen. Binnen de grenzen van de eerste vijf gemeenten was het noodzakelijk om, vrij van gemotoriseerd verkeer liggende fietspaden aan te leggen en met elkaar te verbinden.

Alle gemeenten hebben hier een positieve bijdrage aan geleverd, behalve Doorn. Deze gemeente heeft een aanlegvergunning voor een verbinding tussen de plaats waar de foto is gemaakt en Driebergen, op basis van twee bezwaren geweigerd. Deze bezwaren waren ingediend door een inwoonster van Doorn en de Vogelbescherming. Het ene bezwaar betrof het kappen van bomen en het andere bezwaar betrof de verstoring van broedende vogels die zich langs het aan te leggen fietspad kunnen ophouden. Beide bezwaren zijn niet steekhoudend.

Van het kappen van bomen was geen sprake! Het fietspad tracé zou, waar dit mogelijk was over bestaande paden worden aangelegd. Waar dit niet mogelijk of wenselijk was, zou dankbaar gebruik gemaakt worden van de aanwezigheid van bomen, door het pad daar slingerend omheen aan te leggen. Een bijkomend voordeel is dat het daardoor bochtige tracé, mede door de grotere lengte, aantrekkelijker wordt. Daarbij komt nog dat het hardrijders en utilitair verkeer afschrikt.

Van verstoring van broedende vogels door langs rijdende fietsers is vanwege de snelheid geen sprake. Anders ligt dit met wandelaars die, met of zonder los-lopende hond(en), het gebied bezoeken. Deze merken veel eerder vogels of nest-holtes op en blijven er bij stilstaan.

Schuin tegenover de plek waar de foto genomen is, staat een zelfde toegangshek, maar deze zit op slot. Daarachter ligt (eveneens op voormalig Maartens grondgebied), over ruim een kilometer lengte de fundering voor de resterende fietsverbinding met Doorn en Driebergen. Dit deels overwoekerd traject vraagt om een herziening van het door de voormalige gemeente Doorn genomen besluit.

Het kan niet zijn dat een investering voor een recreatieve fietsverbinding, die het mogelijk moet maken om van station Rhenen, door het Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug, via Elst, Amerongen, Leersum, Maarn en Doorn, naar station Driebergen en retour met de fiets in de trein, teniet wordt gedaan door non-argumenten.

De huidige gemeente Utrechtse Heuvelrug draagt thans de verantwoordelijkheid om hierin wat goed te maken. Het resultaat zal zijn, dat er in Nederland een unieke situatie wordt gecreëerd, waarbij een fiets-trein verbinding door een Nationaal Park loopt.

P.Strijland

Voormalig Beleids-adviseur RMN