Heuvelrug Natuurlijk: Dolend Doorns Bevertje weer thuis

Eind oktober zag een jongen in de woonwijk de Wijngaard, vlak bij de ijsbaan in Doorn een jong bevertje rondscharrelen. Op zich een hoogst unieke gebeurtenis. Waar zou het wicht toch vandaan hebben kunnen komen? Via een keurige melding bij de dierenambulance werd het voorlopig opgevangen in Amerongen in de schuur van een vaste medewerker van de Zoogdiervereniging. Bevers zijn sociaal gehechte dieren. Het beestje was nog te jong om alleen in de natuur te overleven. Loslaten kon alleen maar in de eigen omgeving. Dus moest de beverburcht worden opgespoord welke zijn thuis was. Met de beverdeskundige sprak ik af dat er pas gepubliceerd zou worden als het terugkeerproject succesvol zou zijn. Die goede conclusie kon vorige week worden getrokken.

Geflitst

Al sinds 2000 zijn er bevers gevestigd in onze regio. Vorige zomer zwom er één mee met de pont van het Amerongse veer en werden er vier geteld in de Blauwe Kamer en omstreken. Het zijn oorspronkelijk migranten tussen de grote kolonies in de Gelderse Poort en de Biesbosch.

Op grond van een melding van vraatsporen ter hoogte van het Eiland van Maurik ben ik met de regionale coördinator van de Beverwerkgroep dit voorjaar daar gaan zoeken. We vonden een flinke burcht, maar was dat wel de thuishaven van ons troeteltje? Dus nu nog eens op pad en met de lokale muskusrattenvanger het gehele gebied afgespeurd. Er kwam een meer kansrijke burcht bij. Plaatsing van een wildcamera - alleen bij beweging draait de video even - bevestigde de aanwezigheid van een familie. In de rechte lijn van deze burcht naar Doorn was onderweg toevallig eerder voor onderzoek een wildcamera geplaatst. Een paar dagen vóór de vondst in Doorn was daar een bevertje geflitst.

Thuishaven

In de volgende projectfase werd het bevertje in zijn gesloten kooi op een gunstige plek bij de burcht gezet. Cameraval erop en om de paar dagen controleren en proviand aanvullen met appels en wortelen. In beeld: een bruine rat, die elke nacht langs kwam, een blauwe reiger, twee nieuwsgierige koeien, die zich een weg hadden gebaand onder het prikkeldraad door en een kat. Maar ook eenmaal sporen van een bever die op en neer liep. Dat wees op gedogen.

Het cruciale besluit om de bench te openen kon genomen worden. Op de foto het ‘moment suprème’ van de teruggegeven vrijheid na een maand opvang.

Nu kwamen de spannendste dagen. Het bleef goed gaan. Hij/zij kwam iedere nacht even langs om te zien of er nog wat te halen viel. Nog een paar keer in die laatste week werd een verse voorraad proviand neergelegd. Op de camera werd de jongeling zwemmend voor de burcht gesignaleerd. Ook werd een volwassen bever ‘s morgens gekiekt. Drie kwartier later gaat ons bevertje even de kooi in en vertrekt weer. Het lijkt er dus duidelijk op dat de volwassen bevers geen probleem hebben met mogelijk een pleegkind of misschien wel een echte dochter of zoon. Hulde voor dit geslaagde reïntegratieproject.

Tekst: Kees de Kroon

Foto: Chris Achterberg