Recreatieve fietspaden smal en geen gladheidbestrijding

HEUVELRUG - De fietspaden op de Utrechtse Heuvelrug zijn een genot om recreatief te gebruiken, zeker op een zonnige dag. Maar wanneer het weer guurder wordt, bestaan er veel misverstanden over de status van die paden. Het is wellicht goed om daarover, met de herfst en winter in aantocht, nog eens uitleg te geven.

Het recreatieschap Utrechtse Heuvelrug, Vallei- en Kromme Rijngebied is mede in het leven geroepen om het regionale netwerk van recreatieve fietspaden te beheren voor de gemeenten op de Heuvelrug. Deze paden vormen een aanvulling op de zogenaamde utilitaire paden en zijn indertijd aangelegd om recreatieve routes mogelijk te maken.

De constructie van de paden, en met name de breedte ervan, voldoen prima voor dat gebruik. Soms gaat het om een halfverharding met klei, schelpen of Gralux en soms om asfalt. De breedte bedraagt gemiddeld 1,5 meter. Sommige paden zijn echter in de loop der tijd in gebruik geraakt voor woon- werkverkeer of als route voor kinderen die van en naar school fietsen. Voorbeelden daarvan zijn het fietspad dat parallel loopt aan de Traayweg van de N224 tot aan Maarn, het fietspad over de Veenseweg van Veenendaal naar Amerongen-Elst en delen van het Let de Stigterpad.

Het recreatieschap wordt vaak gevraagd om die paden te verbreden en om daar 's winters te strooien bij gladheid. Begrijpelijk dat deze vragen

gesteld worden, maar toch kan het recreatieschap daar niet aan tegemoet komen. De noodzaak daarvoor vloeit niet voort uit de opdracht die het recreatieschap heeft gekregen. Daarvoor is ook zeker geen budget beschikbaar gesteld en het recreatieschap beschikt niet over de benodigde apparatuur voor gladheidbestrijding. Bovendien zou de halfverharding door strooiapparatuur ernstig beschadigd worden.

Een ander voorbeeld is de Verlengde Slotlaan in Zeist. Daar heeft de gemeente recentelijk geoordeeld dat de functie van het fietspad is veranderd van recreatief naar utilitair en daarom beheert de gemeente het pad nu weer zelf.