Collegebezoek in het kader van dorpsgericht werken

AMERONGEN - Dorpsgericht werken was het thema van de bijeenkomst van het college na het dorpsbezoek aan Amerongen. In het Zendings Diaconessenhuis had zich een select gezelschap verzameld dat voor een aanzienlijk deel bestond uit mensen uit de gemeentelijke politiek en diverse betrokken organisaties, zoals Amerongen Inspireert. Het college wilde vooral in gesprek met de inwoners van Amerongen over het dorpsgericht werken. Maar is dit dorpsgericht werken eigenlijk wel democratisch en is het risico op een papieren tijger groot?, vroegen bezoekers zich af.

door Marleen Rikkengaa

Het dorpsgericht werken moet een hulpmiddel worden om het gemeente beleid verder te vertalen naar maatwerk in het dorp. ,,We willen graag input van inwoners en willen weten wat ze van ons beleid vinden’’, aldus dorpswethouder Tim Verhoef. Gebruik maken van bestaande netwerken, daar gaat het om volgens het college. Maar de vraag rijst of de bestaande netwerken wel de stem vertolken van de dorpsbewoners. Dat deze vraag terecht is, bleek uit de prioriteiten die Verhoef het publiek voorschotelde aan het einde van zijn presentatie: Solidariteit, mantelzorg, versterken van wonen, werk en cultuur. Terwijl de aanwezigen juist totaal andere prioriteiten naar voren schoven op deze avond, zoals verkeersveiligheid , aanleg bedrijventerrein, toerisme, leefbaarheid van het dorp en het winkelaanbod. Ook het rijtje voorbeelden door de gemeente bedacht van wat zou kunnen spelen onder de inwoners sloot niet aan bij de onderwerpen die het publiek naar voren bracht.

Een van de aanwezigen vroeg zich af of het wel democratisch is om aan de hand van de mening van een aantal maatschappelijke organisaties in het dorp beslissingen te nemen, terwijl deze organisaties niet op democratische wijze gekozen zijn om de inwoners te vertegenwoordigen. De reactie van de wethouder kwam er op neer dat deze Ameronger vooral moet blijven stemmen, om invloed uit te kunnen oefenen op het gemeentebeleid.

Bij het dorpsgericht werken zijn veel partijen vertegenwoordigd, zoals scholen, welzijnsstichtingen, politie. Het dorp krijgt naast de dorpswethouder een dorpscoördinator, die bij de overleggen met diverse betrokken organisaties aanwezig is. Daarnaast is er een dorpsteam waarin, politie, woningbouwvereniging en maatschappelijke instellingen vertegenwoordigd zijn. Zij signaleren en geven door. En dan zijn er nog de dorpsnetwerken waarbij ondermeer scholen en verenigingen betrokken zijn. Na dit aangehoord te hebben uitte één van de aanwezige raadsleden zijn angst voor een ‘papieren tijger’. De dorpswethouder beaamde dat er allemaal verschillende en soms ook tegenstrijdige belangen zijn en dat het zeker niet de bedoeling is dat er alleen maar heel veel vergaderd gaat worden, zonder dat er iets mee gedaan wordt.

Uit het publiek werd de wens geuit om vooral een centraal aanspreekpunt in het dorp te hebben, waar mensen kunnen aankloppen, en niet alleen digitaal, maar ook een fysiek aanspreekpunt in de vorm van een loket. Verhoef gaf aan zeker rekening te willen houden met deze wens.