Hoezo woningen op Meubin-terrein?

Gemeenteraad moet bij zichzelf te rade gaan

[MAARN] Voor de bewoners van de Plattenberg, in de gelijknamige wijk, is de achter aan hun tuinen grenzende bosstrook een waardevolle buffer. Direct erachter razen auto’s over de A12. Dat de strook bos en ook twee naastgelegen percelen op de gemeentelijke lijst met kansrijke woningbouwlocaties staat, is volgens hen niet uit te leggen.

Monique José Timmermans

Nu een projectontwikkelaar zijn oog op het voormalige Meubin-terrein heeft laten vallen, wordt de vraag of de gemeente het proces op de juiste wijze volgt des te actueler. ,,De eigenaar van Meubin heeft jaren lang geprobeerd toestemming te krijgen voor woningbouw. Dat is telkens afgewezen door de gemeente. In 2014 op basis van stedenbouwkundige bezwaren, in 2016 stond het onderwerp wederom op de agenda. In een toen aangenomen motie vraagt de raad om onderzoeken die aantonen dat het realiseren van een woonwijk zo dicht bij de rijksweg verantwoord en economisch haalbaar is. Indien dit aangetoond is, vraagt de raad aan het college om het eerdere afwijzingsbesluit te herzien.

[UITKOMSTEN ONDERZOEK] Volgens Plattenberg-bewoners Herman Nagel en Barend van Ginkel zijn deze uitkomsten van onderzoek er niet. ,,De raad moet eerst bij zichzelf te rade, voordat men van deze locatie kan vaststellen dat woningbouw kansrijk is.” Kansrijk op de lijst wil zeggen dat woningbouw in de komende vijf jaar gerealiseerd kan zijn. De heren ageren tegen het gevolgde proces.

[KANSRIJKE LOCATIE] ,,Natuurlijk is een projectontwikkelaar geïnteresseerd in een kansrijke woningbouwlocatie. Hij wordt alleen op het verkeerde been gezet. Er worden aantallen van zestig woningen genoemd en dat is maatschappelijk volstrekt onwenselijk”, menen de buren die zich gesteund weten door vele andere wijkbewoners. ,,Wie houdt nu wie voor de gek?"

[MAATSCHAPPELIJK BELANG] Behalve dat de bosstrook als buffer fungeert, is deze ook onderdeel van de groenstructuur en zijn er nog zichtbare cultuurhistorische sporen. ,,Dit deel is het oudst bewoonde deel, niet te nat zoals richting De Meent en niet te droog, zoals richting de hoger gelegen zandgronden.” Het groene karakter is kenmerkend voor Maarn.

De bewoners begrijpen de drijfveer van de gemeente niet. ,,Er ligt inderdaad een woningbouwopgave, maar met daadwerkelijk kansrijke woningbouwlocaties wordt hier al aan voldaan. Vanwaar de urgentie? Bovendien is er ook geen financieel motief voor de gemeente. De projectontwikkelaar heeft gekocht van een particuliere eigenaar. Twee aangrenzende percelen die op de kansrijke lijst staan zijn ook particulier eigendom.”

[GESPREK] In een open en eerlijk gesprek verwachten de bewoners tekst en uitleg van de gemeente, dit blijft echter uit. ,,Er wordt over een totaallijst besloten vanavond in de gemeenteraad, zonder de individuele percelen te hebben besproken of omwonende te hebben gehoord. Ja, de omwonenden zijn uitgenodigd voor een gesprek met de projectontwikkelaar, maar dat is nu niet relevant. De wethouder schept commerciële verwachtingen, terwijl er op basis van de maatschappelijke onwenselijkheid geen sprake kan zijn van woningbouw hier. Op dat laatste punt is niets veranderd ten opzichte van het verleden toen de mogelijkheid voor woningbouw ook keer op keer is afgewezen. Er is niemand gebaat bij nare ruimtelijke procedures waarbij gemeente en bewoners tegenover elkaar komen te staan.”