Waarom toch 'kappen' bij Huis Doorn?

Beste Jaap Holwerda,  naar aanleiding van jouw column over de bomenkap bij Huis Doorn: zonder je een tunnelvisie te verwijten: je kunt op verschillende manieren tegen deze ontwikkeling aankijken:
Vanuit natuurwetenschappelijke visie. Ik weet niet wat het milieu op langere termijn meer dient: het intact houden, of de nieuwe inrichting. Is daar onderzoek naar gedaan?

Vanuit marketing bezien: de, betalende, bezoekers komen voor de geschiedenis van WO1 en van de Keizer. Dan mag je ook verwachten dat de omgeving, de tuin dus, associeert met die tijd. Dus geen enkele aanleiding om terug te gaan naar de tuinarchitectuur van de 18e of 19e eeuw. Dat zou juist disharmoniëren. Niet doen derhalve.

Daartegenover staat een andere marketingstrategie: de tuin levert nu geen geld op. Bezoekers mogen er gratis in. De tuin heeft op zich geen extra commerciële waarde. Maar als de tuin vanuit het 18e/19e eeuws perspectief wordt herontwikkeld, dan ontstaat er iets unieks en creëert een autonome aantrekkingskracht. Mits natuurlijk goed in de ‘markt’ gezet. En daar zit dan vervolgens verdiencapaciteit in. Bezoekersentree. En een dubbele reden om Huis Doorn te bezoeken. Vanwege de unieke tuinarchitectuur en de geschiedenis van WO1 en de Keizer. Ze kunnen elkaar versterken. Meer opbrengsten in een te verwachten tijd dat subsidies teruglopen. 

Dat laatste aspect mis ik in de lopende discussies. Het ‘kappen met kappen’ is mij te gemakkelijk. Misschien dat politici als Karin Oyevaar en Dick Karssen ook deze visie in hun overwegingen willen meenemen.

Ik zeg bewust ‘hun overwegingen’. Want mijn standpunt is vooralsnog neutraal. Hoe verleidelijk het ‘kappen met kappen’ ook is. Maar misschien toch te makkelijk...  

Gerard Weck