'Eventjes de gelukkigste mens op aarde'

Dat zegt Ebrahim Al Sermani (27) over gezinshereniging. Toen hij uit Syrië vluchtte naar Nederland, liet hij daar zijn zwangere vrouw achter bij haar ouders. Acht maanden na de geboorte van een dochter voegden moeder en kind zich tot zijn grote vreugde bij hem. Intussen wonen ze al een paar jaar in Nederland en zijn er nog twee kinderen geboren.

Ebrahim had vijf AZC’s van binnen leren kennen toen hij een aanvraag indiende tot gezinshereniging. Na wat omzwervingen woont het gezin sinds kort in een flat in Couwenhoven.

In het AZC in Leersum legt vrijwilliger Ruud Kooring, van Vluchtelingenwerk Nederland, uit hoe de procedure in elkaar steekt. Hij laat het omvangrijke formulier zien. Daarin vraagt de IND de aanvrager bijna letterlijk het hemd van het lijf. ‘Wanneer heeft u uw partner leren kennen? (Dag, Maand, Jaar)’. Als er geen geboorteakte van een kind is, moet een DNA-test worden gedaan. Ruud en zijn collega’s helpen vrijwilligers bij het invullen van de aanvraag.

Theo Nederstigt, vrijwilliger bij de Stichting Vluchtelingkinderen in Driebergen, die Ebrahim begeleidde, benadrukt dat gezinshereniging erg belangrijk is voor een geslaagde integratie in ons land. Vooral als de partner en kinderen achtergebleven zijn in een oorlogsgebied, wordt de nieuwkomer gekweld door zorgen over zijn of haar geliefden. De Stichting begeleidt asielzoekers daarom bij het vinden van een oplossing.

Ebrahim en zijn vrouw Lamis (29) ontdekten dat hun opleiding als landbouwingenieur hen in Nederland niet aan werk hielp. Allebei volgen ze nu een andere opleiding, hij in de elektronica, zij in zorg en welzijn. Ze zijn vol goede moed nu ze hun leven in een veilige omgeving opnieuw kunnen inrichten.